سید معین‌الدین رضوانی؛ فریبا بیات؛ علی احسان نصرتی
چکیده
از آنجا که مدیریت آبیاری (زمان قطع آبیاری، حجم آب آبیاری و دور آبیاری) بر عملکرد و کیفیت پس از برداشت محصول سیر و قابلیت انباری آن اثر گذار است، آزمایشی به‌صورت طرح کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی به‌مدت سه سال (1386-1384) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اکباتان مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان اجرا شد که در آن مقادیر ...
بیشتر
از آنجا که مدیریت آبیاری (زمان قطع آبیاری، حجم آب آبیاری و دور آبیاری) بر عملکرد و کیفیت پس از برداشت محصول سیر و قابلیت انباری آن اثر گذار است، آزمایشی به‌صورت طرح کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی به‌مدت سه سال (1386-1384) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اکباتان مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان اجرا شد که در آن مقادیر مختلف آب آبیاری به‌عنوان عامل اصلی در 3 سطح (75، 100، و 125 درصدنیاز آبی) و زمان قطع آبیاری به‌عنوان عامل فرعی در 3 سطح (یک هفته قبل از زمان رایج منطقه، زمان رایج قطع آبیاری در منطقه و یک هفته پس از زمان معمول منطقه)و در 3 تکرار به اجرا درآمد. پس از برداشت محصولوزن، قطر، تعداد پوستۀ سوخ سیر، تعداد سیرچهها، و عملکرد اندازهگیری شد. نتایج آزمایش نشان میدهد که بالاترین و پایینترین وزن سوخ را به‌ترتیب در تیمار 125 درصد نیاز آبی و قطع آبیاری مرحلههای سوم و اول با وزن 5/47 و 8/39 گرم به‌دست میآید. وزن و قطر سوخها در تاریخهای قطع دیرهنگامتر آبیاری افزایش و تعداد پوسته سیرکاهش مییابد. بالاترین عملکرد در تیمار 125 درصد نیاز آبی و قطع آبیاری مرحله اول به‌مقدار 10450 کیلوگرم در هکتار به‌دست آمده است که از نظر آماری، جز در مقایسه با تیمار75 درصد نیاز آبی و قطع آبیاری مرحله سوم به‌مقدار 8622 کیلوگرم در هکتار، با دیگر تیمارها تفاوت معنیداری نداشت. بالاترین کارایی مصرف آب مربوط به سطح تأمین 75 درصد نیاز آبی و قطع آبیاری مرحلۀ اول به‌مقدار 7/9 کیلوگرم بر متر مکعب است. بر اساس نتایج حاصل، تأمین 75 درصد نیاز آبی و تاریخ قطع آبیاری اول مناسب تشخیص داده شده است.
سید معین‌الدین رضوانی؛ علی محمد جعفری؛ سیف الله امین
دوره 11، شماره 4 ، اسفند 1389، ، صفحه 19-34
چکیده
با توجه به گسترش سیستم‌های آبیاری تحت فشار در سالهای اخیر و مصرف انرژی بیشتر در این سیستم‌ها برای تولید فشار مورد نیاز سیستم، در این تحقیق مصرف انرژی، تلفات، و بازده مجموع انرژی درایستگاههای پمپاژ آبیاری بارانی دیزلی و برقی برخی از مزارع استان همدان بررسی شد. برای مقایسه عملکرد ایستگاههای پمپاژ آبیاری بارانی، از معیار ...
بیشتر
با توجه به گسترش سیستم‌های آبیاری تحت فشار در سالهای اخیر و مصرف انرژی بیشتر در این سیستم‌ها برای تولید فشار مورد نیاز سیستم، در این تحقیق مصرف انرژی، تلفات، و بازده مجموع انرژی درایستگاههای پمپاژ آبیاری بارانی دیزلی و برقی برخی از مزارع استان همدان بررسی شد. برای مقایسه عملکرد ایستگاههای پمپاژ آبیاری بارانی، از معیار پمپاژ نبراسکا استفاده شد. نتایج اندازهگیریها در 17 مزرعه نشان داد که متوسط بازده مجموع انرژی در ایستگاههای پمپاژ برقی 6/46 درصد (6/70 درصد معیار نبراسکا) و در ایستگاههای دیزلی 7/12 درصد (9/52 درصد معیار نبراسکا) بود. میانگین مصرف سوخت اضافی در مزارع دارای ایستگاه دیزلی 9/3 لیتر گازوئیل در ساعت و در ایستگاه پمپاژ برقی 1/12 کیلو وات- ساعت بود. متوسط بازده الکتروموتور و پمپها در ایستگاههای پمپاژ آبیاری بارانی که مستقیم به چاه وصل نیستند به ترتیب 4/92 و 2/42 درصد به دست آمد که بازده الکتروموتورها بالاتر از معیار نبراسکا بود. از عوامل مؤثر بر کاهش بازده مجموع مصرف انرژی را میتوان استفاده نکردن از پمپ یا موتور با ظرفیت مناسب، استهلاک موتور و پمپ، و نصب نادرست تجهیزات ایستگاه پمپاژ دانست
