برای جلوگیری از تلفات آب در کانالهای آبیاری و ارتقای راندمان انتقال و توزیع آب، اغلب از پوششهای بتنی استفاده میشود ولی در اکثر موارد، بتن به کار رفته در این پوششها پایایی لازم را ندارند و پس از گذشت مدت زمان کوتاهی از اجرای طرح، دچار ترکخوردگی و تخریب میشود. برای بررسی این موضوع، مطالعة موردی روی پوشش بتنی کانالهای ...
بیشتر
برای جلوگیری از تلفات آب در کانالهای آبیاری و ارتقای راندمان انتقال و توزیع آب، اغلب از پوششهای بتنی استفاده میشود ولی در اکثر موارد، بتن به کار رفته در این پوششها پایایی لازم را ندارند و پس از گذشت مدت زمان کوتاهی از اجرای طرح، دچار ترکخوردگی و تخریب میشود. برای بررسی این موضوع، مطالعة موردی روی پوشش بتنی کانالهای آبیاری دشت همدان- بهار انجام گردیده است. به همین منظور، پس از جمعآوری و بررسی اسناد و مدارک موجود و بازدید و از کانالهای تخریبشده در منطقه، و مشاهدات عینی نمونههایی تهیه شد. تعداد 9 نمونة مغزه از پوشش بتنی، 78 نمونة خاک بستر، و 12 نمونة آب جاری در کانالهای مذکور مورد آزمایشهای مختلف قرار گرفتند. بر اساس مجموعة نتایج حاصل از بازدیدها و آزمایشها، عوامل اصلی ترکخوردگی و تخریب پوشش بتنی کانالها در قالب دو گروه عوامل داخلی شامل کرموبودن بتن، نفوذپذیری بالا، و مقاومت فشاری پایین و عوامل خارجی شامل ذوب و یخبندان متواترو تغییرات دما، و همچنین مسائل طراحی و اجرا شناسایی شدند.
