رضا بهراملو؛ حسین بانژاد
چکیده
بتن با دوام بتنی است که قابلیت خدمترسانی خود را در طول عمر پروژه و در شرایط مختلف حفظ کند. بر اساس منابع موجود، برخی از پوششهای بتنی که در روزهای اولیه اجرا دارای مقاومت فشاری مناسبی هستند، بهدلیل نداشتن دوام، بعد از مدت زمانی دچار تخریب شدهاند. در این پژوهش، رابطه بین پارامترهای مختلف دوام (جذب آب اولیه، جذب آب نهایی، ...
بیشتر
بتن با دوام بتنی است که قابلیت خدمترسانی خود را در طول عمر پروژه و در شرایط مختلف حفظ کند. بر اساس منابع موجود، برخی از پوششهای بتنی که در روزهای اولیه اجرا دارای مقاومت فشاری مناسبی هستند، بهدلیل نداشتن دوام، بعد از مدت زمانی دچار تخریب شدهاند. در این پژوهش، رابطه بین پارامترهای مختلف دوام (جذب آب اولیه، جذب آب نهایی، عمق نفوذ آب و تخلخل) با پارامتر مقاومت فشاری در پوشش بتنی کانالهای آبیاری وراینه و دینگله کهریز در استان همدان بررسی شده است. برای این منظور از پوشش بتنی این کانالها بهترتیب 15 و 12 مغزه بتنی به قطر 69 میلیمتر و با طول متفاوت تهیه و پارامترهای دوام و مقاومت فشاری آنها در آزمایشگاه تعیین گردید. بر اساس نتایج این پژوهش مشخص شد که پارهای از پارامترهای دوام با مقاومت فشاری مغزهها، رابطه خطی ندارند که بتوان با بالا بودن مقاومت فشاری از دوام نمونهها نیز اطمینان داشت. لذا در ارزیابی کیفیت دوام پوشش بتنی برای شرایط یخبندان، نمیتوان تنها به مقاومت فشاری اکتفا کرد. از کل نمونههای تهیه شده در کانالهای وراینه (15 مغزه) و دینگله کهریز (12 مغزه)، بهترتیب 6 و 4 مورد از مغزهها (40 و 34 درصد) دارای مقاومت فشاری بالاتر از حداقل توصیه شده بودند. از بین مغزههایی با مقاومت فشاری قابل قبول به ترتیب 3 و 2 نمونه (50 درصد نمونههایی با مقاومت فشاری قابل قبول) بهرغم مقاومت بالا، مشخصات دوام قابل قبول را برای جلوگیری از تخریب در شرایط یخبندان و ذوب مکرر نداشتند. نتایج بررسیها نشان میدهد که عمق نفوذ آب و تخلخل متوسط مغزهها بیش از 5/2 برابر و جذب آب اولیه و نهایی متوسط مغزهها بیش از 5/1 برابر مقدار مجاز است که بیانگر فضاهای کرمو و متصل به همدیگر و محیط مناسب برای نفوذ و تجمع آب و ایجاد یخبندان و تخریب میباشد. همچنین نتایج بررسیها نشان میدهد که برخی از نمونهها با پارامترهای دوام مختلف (کمتر یا بیشتر از حد مجاز برای شرایط یخ زدن و ذوب شدن مکرر) دارای مقاومت فشاری نسبتا ثابت هستند. از این رو با داشتن مقدار مقاومت فشاری قابل قبول نمیتوان از با دوام بودن پوشش اطمینان داشت و برای این منظور لازم است آزمایشهای خاص مربوط به دوام را اجرا کرد.
هیمن امیری؛ محمدحسین کیانمهر؛ اکبر عرب‌حسینی؛ نبی‌اله کشوری
چکیده
متراکمسازی و تهیۀ پلت یکی از راههای مؤثر جهت استفادۀ بهینه، کاهش هزینۀ حمل و نقل، و افزایش صرفه اقتصادی در استفاده از کمپوست حاصل از زبالههای شهری است. مقدار رطوبت کمپوست مهمترین عامل فیزیکی برای هر نوع ماشین تولید پلت است. در این تحقیق مواد ابتدا با همزن ورزدهنده آماده و پس از آن جهت پلت کردن به اکسترودر تکپیچ منتقل ...
بیشتر
متراکمسازی و تهیۀ پلت یکی از راههای مؤثر جهت استفادۀ بهینه، کاهش هزینۀ حمل و نقل، و افزایش صرفه اقتصادی در استفاده از کمپوست حاصل از زبالههای شهری است. مقدار رطوبت کمپوست مهمترین عامل فیزیکی برای هر نوع ماشین تولید پلت است. در این تحقیق مواد ابتدا با همزن ورزدهنده آماده و پس از آن جهت پلت کردن به اکسترودر تکپیچ منتقل شدند. آزمایشها در سطوح رطوبتی 35، 45، و 50 درصد اجرا و سرعت چرخش مارپیچ اکسترودر در 100، 150، 200، و 250 دور در دقیقه اجرا شد تا میزان رطوبت بهینه و تأثیر آن بر خصوصیات پلتهای کمپوست تعیین شود. نتایج نشان میدهد که پارامترهای رطوبت کمپوست و سرعت چرخش مارپیچ اکسترودر و همچنین اثر متقابل آنها، تأثیری معنیدار بر دوام پلتها دارند به طوریکه افزایش مقدار رطوبت از 35 به 45 درصد باعث افزایش معنیدار دوام از 86/35 به 29/78 درصد میشود. در کلیۀ سرعتهای مارپیچ اکسترودر، با افزایش رطوبت از 35 به 45 درصد میزان دوام پلتها به طور معنیدار افزایش مییابد. همچنین در همۀ سرعتهای پیچ اکسترودر، به جز 150 دور در دقیقه، پلتهای تولید شده با مقدار رطوبت 35 درصد، نسبت به پلتهای دارای 45 درصد رطوبت، استحکام بالاتری از خود نشان میدهند.
