یکی از دشواریهای پیش روی شبکههای آبیاری و زهکشی، تخلیۀ پساب زهکشی به منابع آب پذیرنده از جمله رودخانههاست. به دلیل ایجاد اغتشاش در محیط پذیرنده، یکی از راههای مؤثر و سریع برای رقیقسازی جریانهای دفعی، جتهای مستغرق هستند. در تحقیق حاضر جت مستغرق در زاویههای عمودی و غلظتهای سیال متفاوت با استفاده از Flow-3D مدلسازی شد. برای این منظور، زاویههای 30، 5/37، 45، 5/52 و 60 درجه و غلظتهای 10، 20، 30 و 40 گرم بر لیتر با دبیهای متفاوت در نظر گرفته شد. میدان مدلسازی شامل یک میلیمتر آزمایشگاهی به طول 7 متر، عرض 72 و ارتفاع 70 سانتیمتر بود. یک نازل به عنوان جت در بخش ابتدایی فلوم با قابلیت تغییر در زاویه و در کف آن تعبیه شد. برای کالیبراسیون و صحتسنجی مدلسازیها از دادههای اندازهگیری شده در تحقیقات احدیان و همکاران استفاده شد که از مدل فیزیکی آزمایشگاهی بهرهگیری کرده بودند. نتایج تحقیق نشان میدهد که مدل تلاطمی k-e RNGبا خطای حدود 5/9 درصد در پیشبینی مشخصات جریان خروجی جت دقت قابل قبولی دارد. نتایج همچنین نشان میدهد که با افزایش طول معیار (LM) ارتفاع اوج منحنیهای خروجی کاهش مییابد. از نظر کمّی، نتایج نشان میدهد که اختلاف بین نسبت طولی نقطۀ اوج تراژکتوری در جت با زاویۀ 45 درجه برای اعداد فرود چگال مختلف در حدود 2 برابر بیشتر است تا با زاویههای 30 و 60 درجه. نتایج مدل نشان میدهد که حداکثر و حداقل عدد رقیقشدگی در نقطه اوج به ترتیب برابر با 68/0 و 48/0 است که در برنامهریزی عملکرد تخلیهکنندهها بسیار با اهمیت است در حالی که برای نقطۀ بازگشت (خط مرکزی منحنی خروجی جریان جت مربوط به حداکثر طول طی شده) حداکثر عدد رقیقشدگی برابر با 42/0 و حداقل آن برابر با 03/0 به دست میآید.