فرزاد گودرزی؛ فروغ شواخی
چکیده
گوجه‌فرنگی یکی از محصولات زراعی مهم ایران است. سالانه نزدیک به 30 درصد گوجه تولیدی کشور در فاصلۀ برداشت تا مصرف از بین می‌رود. ظرفیت بالای تولید اتیلن در گوجه‌فرنگی دلیل اصلی رسیدن پس از برداشت سریع این محصول و خسارات ناشی از آن است. در این مطالعه، از غلظتهای مختلف گاز 1- متیل سیکلوپروپن برای افزایش دورۀ انبارداری گوجه‌فرنگی ...
بیشتر
گوجه‌فرنگی یکی از محصولات زراعی مهم ایران است. سالانه نزدیک به 30 درصد گوجه تولیدی کشور در فاصلۀ برداشت تا مصرف از بین می‌رود. ظرفیت بالای تولید اتیلن در گوجه‌فرنگی دلیل اصلی رسیدن پس از برداشت سریع این محصول و خسارات ناشی از آن است. در این مطالعه، از غلظتهای مختلف گاز 1- متیل سیکلوپروپن برای افزایش دورۀ انبارداری گوجه‌فرنگی رقم "هلیل" که در مرحلۀ آغاز تغییر رنگ برداشت شده بود، استفاده شد. نتایج این بررسی نشان می‌دهد که این گاز قادر به کنترل اثر اتیلن موجود در هوای اطراف گوجه‌فرنگی، و ایجاد تاخیر در زمان رسیدن، نرم و قرمز شدن بافت میوه است. میزان تغییرات این ویژگیها به غلظت و زمان تماس میوه با گاز بستگی دارد. با مصرف مقادیر مساوی یا بیش از 7/0 میکرولیتر در لیتر این گاز و زمان تماس 24 ساعت، تأخیری 15 تا 18 روزه در روند رسیدگی گوجهفرنگیها ایجاد میشود. غلظت 35/1 میکرولیتر در لیتر این گاز، اگرچه در کنترل و به تعویق انداختن رسیدگی میوه کاملاً موفق است، اما بهدلیل ایجاد غیریکنواختی در قرمزی رنگ سطح گوجه‌فرنگی، میتواند باعث کاهش بازارپسندی محصول شود که از این رو قابل توصیه نیست.
محسن خدادادی؛ صغری معدنی؛ فروغ شواخی
چکیده
به منظور ارزیابی اثر روش‌های مختلف عملآوری و انباری بر برخی صفات کیفی ارقام پیاز ایرانی )قرمز آذرشهر، قرمز نیشابور، سفید کاشان، و سفید قم(، آزمایشی در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی به صورت آزمایش فاکتوریل در سه تکرار در پاییز و زمستان سال 1385 اجرا شد. روش‌های مختلف عملآوری و انباری شامل استفاده از نور خورشید با پوشش کاه به مدت ...
بیشتر
به منظور ارزیابی اثر روش‌های مختلف عملآوری و انباری بر برخی صفات کیفی ارقام پیاز ایرانی )قرمز آذرشهر، قرمز نیشابور، سفید کاشان، و سفید قم(، آزمایشی در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی به صورت آزمایش فاکتوریل در سه تکرار در پاییز و زمستان سال 1385 اجرا شد. روش‌های مختلف عملآوری و انباری شامل استفاده از نور خورشید با پوشش کاه به مدت 14-10 روز )روش سنتی(، استفاده از دمای 48 درجه سلسیوس به مدت 4 ساعت و دمای 42 درجه سلسیوس به مدت 12 ساعت بودند. بعد از اتمام تیمارهای مذکور، نمونه‌های پیاز به انبار معمولی )با دمای حدود 10 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 65-60 درصد( منتقل و به مدت 4 ماه نگهداری شدند. در پایان این دوره، برخی صفات کیفی سوخ )سفتی بافت، درصد جوانهزنی، مقدار اسیدپیروویک، درصد ویتامینث و مواد جامد انحلالپذیر سوخ‌ها( اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که ارقام از نظر سفتی بافت، درصد جوانهزنی، مقدار اسید پیروویک و ویتامین ث تفاوت معنیدار دارند ولی از نظر مواد جامد انحلالپذیر تفاوت آنها معنیدار نیست. سفتی بافت سوخ در روش 42 درجه سلسیوس به مدت 12 ساعت با سفتی بافت در روش سنتی در یک سطح آماری است و هر دو به طور معنیدار از سفتی بافت در روش دمای 48 درجه سلسیوس برترند. بیشترین سفتی بافت را به ترتیب رقم سفید قم و رقم قرمز نیشابور دارند. ضایعات پیاز شامل درصد جوانهزنی، بین روش‌های مختلف عملآوری و انباری از تفاوت معنیدار برخوردار بودند. مقدار ضایعات در روش عملآوری با دمای 48 درجه سلسیوس کمتر از دو روش دیگر است. نشان داده شد که مقدار اسید پیروویک در روش سنتی و درصد ویتامین ث در روش دمای 42 درجه سلسیوس بیشتر از دو روش دیگر است. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که روش سنتی عملآوری به خصوص در رقم سفید قم به دلیل ایجاد ضایعات کمتر و حفظ صفات کیفی سوخ برترین تیمار است و با توجه به اهداف این تحقیق قابل توصیه خواهد بود.
احمد موسی پور گرجی؛ فروغ شواخی
دوره 8، شماره 2 ، شهریور 1386، ، صفحه 63-78
چکیده
به منظور بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی ارقام جدید سیبزمینی و معرفی ارقام برتر و مناسب برای صنایع فراوری، آزمایشی در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و به مدت دو سال در کرجاجرا شد. هفده رقم سیبزمینی شامل: جلی، اسلانی، بورن، بانبا، کلمبوس، سانته، اگریا، اکیرا، آیدا، آرکولا، آلمرا، دیسی، سایکلون، لیدیکلایر، لیدیروزتا، ...
بیشتر
به منظور بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی ارقام جدید سیبزمینی و معرفی ارقام برتر و مناسب برای صنایع فراوری، آزمایشی در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و به مدت دو سال در کرجاجرا شد. هفده رقم سیبزمینی شامل: جلی، اسلانی، بورن، بانبا، کلمبوس، سانته، اگریا، اکیرا، آیدا، آرکولا، آلمرا، دیسی، سایکلون، لیدیکلایر، لیدیروزتا، ملودی، و لیدیفلورینابررسی شدند. اندازهگیری مادة خشک و وزن مخصوص دو هفته پس از برداشت، قند احیاکننده (دو هفته پس از برداشت و نگهداری در دمای 22-20 درجة سانتیگراد و دو ماه بعد از انبارداری در دمای 7 درجة سانتیگراد و رطوبت نسبی 90-85 درصد)، و ارزیابی حسی چیپس (قابلیت پذیرش کلی، رنگ و تردی) پس از دو هفته نگهداری در دمای 22-20 درجة سانتیگراد اجرا شد. نتایج تجزیة واریانس مرکب تمامی صفات مورد بررسی نشان داد که ارقام اکیرا، بورن، و بانبا نسبت به سایر ارقام برتری دارند. همچنین نشان داده شد که تغییرات قند احیاکننده ارقام مختلف در زمان انبارداری متفاوت بوده و این تغییرات در بیشتر موارد در ارقام با قند احیاکننده اولیۀ پایین، بیشتر است. نتایج مقایسة میانگین درصد مادة خشک غده نشان داد که ارقام لیدیروزتا، لیدیکلایر، و دیسی نسبت به سایر ارقام مادة خشک بالاتری دارند و وزن مخصوص رقم اکیرا نسبت به سایر ارقام برتری مطلق دارد. نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که همبستگی بین مادة خشک با وزن مخصوص و سفتی بافت مثبت و معنیدار و بین وزن مخصوص با قند احیاکننده، منفی و معنیدار است. بررسیها نشان داد که قابلیت پذیرش کلی ارقام اگریا، سایکلون، اکیرا، کلمبوس، و جلی به ترتیب نسبت به سایر ارقام بیشتر است و نیز همبستگی بین قابلیت پذیرش کلی با رنگ و تردی چیپس مثبت و معنیدار و همبستگی بین قابلیت پذیرش کلی با تردی بیش از همبستگی آن با رنگ چیپساست. با توجه به بررسی مجموع صفات کمی و کیفی، ارقام جلی، کلمبوس، و اگریا برای فرنچفرایز،رقم سانته برای چیپس،و ارقام اکیرا، بورن و بانبا برایسایر مصارف فراوری پیشنهاد میشود.
