رضا مغانلو؛ محمد ذونعمت-کرمانی؛ غلامعباس بارانی؛ امین مهدوی میمند
چکیده
در این پژوهش به بررسی آزمایشگاهی اثر تغییر شکل دهانهی ورودی لولهی مکش بر راندمان تخلیهی رسوب از مخازن سد با بکارگیری روش هیدروساکشن (سیفون-لایروبی) پرداخته شده است. به این منظور آزمایشهای مختلفی با لولههای مکش به قطر 3 سانتیمتر در دو طرح 1) دهانههای ساده با مقطع دایرهای شکل به عنوان وضعیت آزمایش شاهد و 2) دهانه گوهایشکل ...
بیشتر
در این پژوهش به بررسی آزمایشگاهی اثر تغییر شکل دهانهی ورودی لولهی مکش بر راندمان تخلیهی رسوب از مخازن سد با بکارگیری روش هیدروساکشن (سیفون-لایروبی) پرداخته شده است. به این منظور آزمایشهای مختلفی با لولههای مکش به قطر 3 سانتیمتر در دو طرح 1) دهانههای ساده با مقطع دایرهای شکل به عنوان وضعیت آزمایش شاهد و 2) دهانه گوهایشکل ایجاد شده درمیان دهانهی لوله با چهار زاویهی گوه 15، 30، 45 و 60 درجه نسبت به امتداد لولهی مکش و در سه وضعیت قرارگیری قائم در فواصل 2 سانتیمتر بالای سطح رسوب، مماس بر سطح رسوب و 2 سانتیمتر زیر سطح رسوب انجام شد. نتایج آزمایشها نشان داد با فرض ثابت بودن زاویهی انحراف دهانهی لوله نسبت به امتداد لوله (α) با افزایش نسبت فاصلهی دهانهی لولهی مکش نسبت به سطح رسوبات به قطرلوله مکش(Hp/Dp)، نسبت حجم حفره شکلگرفته (Λ/Dp3) و غلظت رسوبات خروجی کاهش مییابد. همچنین در قیاس با آزمایش شاهد، میزان رسوب تخلیه شده در α با مقادیر 15 و 30 درجه کاهش یافت؛ این درحالی است که در °60=α (در تمامی نسبتهای (Hp/Dp) و°45=α در (تنها در 0=(Hp/Dp) افزایش تخلیه رسوب مشهود بود. همچنین نتایج آزمایشها نشان داد که با افزایش مقدار زاویه انحراف دهانه مکش، حجم رسوب لایروبی شده و میزان غلظت رسوبات خروجی افزایش مییابد. یافتههای کلی تحقیق بیانگر آنست که در نظر داشتن زاویه °60 =α و قرارگیری دهانه مکش در زیر سطح رسوبات، بیشترین کارایی را در فرآیند تخلیه رسوب در پی خواهد داشت.
الناز اقلیدی؛ غلامعباس بارانی؛ کوروش قادری
چکیده
سرریز پلکانی و حوضچة آرامش از مهمترین سازههای مستهلککنندة انرژی محسوب میشوند. با اینکه بخش قابل توجهی از انرژی جریان با این دو سازه مستهلک میشود انرژی باقیمانده در جریانورودی به پاشنة سرریز، قادر به تخریب احتمالی آن خواهد بود. در این پژوهش تأثیر شیب حوضچة آرامش بر آبشستگی پاییندست در حضور سرریز پلکانی بهصورت آزمایشگاهی ...
بیشتر
سرریز پلکانی و حوضچة آرامش از مهمترین سازههای مستهلککنندة انرژی محسوب میشوند. با اینکه بخش قابل توجهی از انرژی جریان با این دو سازه مستهلک میشود انرژی باقیمانده در جریانورودی به پاشنة سرریز، قادر به تخریب احتمالی آن خواهد بود. در این پژوهش تأثیر شیب حوضچة آرامش بر آبشستگی پاییندست در حضور سرریز پلکانی بهصورت آزمایشگاهی بررسی شده است. آزمایشها در آزمایشگاه سازههای هیدرولیکی دانشگاه شهید باهنر کرمان با شش دبی مختلف و پنج شیب کف حوضچة آرامش اجرا شد. پارامترهای مختلف از جمله حداکثر عمق آبشستگی (ds)، سرعت جریان، عمق آب در سراب و پایاب، عمق آب در انتهای حوضچة آرامش، فاصلة وقوع حداکثر عمق آبشستگی و منطقة توسعة حفرة آبشستگی تا حوضچة آرامش بهترتیب (Lsو Lt). اندازهگیری شد. با مقایسة نتایج بهدست آمده با آزمایش شاهد در حالت حوضچه آرامش با شیب کف 02/ و 02/0-، متوسط عمق آبشستگی نسبی بهترتیب 47 درصد افزایش و 2/52 درصد کاهش یافته است.فاصلة حداکثر عمق آبشستگی نسبی و فاصله انتهای منطقه توسعه حفره آبشستگی با افزایش عدد فرود ذره افزایش و با افزایش شیب کف حوضچه آرامش این مقدارها افزایش و با کاهش شیب کف حوضچه آرامش کاهش یافتند.