زهرا پاسخی درگاه؛ مهدی اسمعیلی ورکی؛ بهنام شفیعی ثابت
چکیده
یکی از موضوعات مهم در خصوص آب‌شستگی اطراف پایه‌های پل، نقش اجسام شناور است که در زمان‌های سیلابی همراه با جریان آب در رودخانه به حرکت در می‌آیند و با مسدود نمودن کامل یا بخشی از دهانه پل، باعث تغییر الگوی جریان و تغییرات قابل ملاحظه بر عمق آب‌شستگی اطراف پایه‌های پل می‌گردد. در تحقیق حاضر تاثیر ابعاد اجسام شناور بر حداکثر عمق آب‌شستگی ...
بیشتر
یکی از موضوعات مهم در خصوص آب‌شستگی اطراف پایه‌های پل، نقش اجسام شناور است که در زمان‌های سیلابی همراه با جریان آب در رودخانه به حرکت در می‌آیند و با مسدود نمودن کامل یا بخشی از دهانه پل، باعث تغییر الگوی جریان و تغییرات قابل ملاحظه بر عمق آب‌شستگی اطراف پایه‌های پل می‌گردد. در تحقیق حاضر تاثیر ابعاد اجسام شناور بر حداکثر عمق آب‌شستگی در اطراف گروه‌پایه قائم مورد بررسی قرار گرفت. گروه پایه پل مورد بررسی متشکل از دو پایه مستطیلی شکل بود که با فاصله دو برابر عرض پایه بر روی فونداسیون نصب شدند. آزمایش‌ها برای عمق‌های نسبی (نسبت عمق جریان به عرض پایه) 7/3 تا 6/6، جسم شناور با عرض نسبی (نسبت عرض جسم شناور به عرض پایه) 6، طول‌های نسبی (نسبت طول در راستای جریان جسم شناور به عرض پایه) 2 و 3 و ضخامت‌های نسبی (نسبت ضخامت جسم شناور به عرض پایه) 5/0 و 1 و تراز‌های مختلف کارگذاری فونداسیون در شرایط آب زلال انجام پذیرفت. مقایسه نتایج نشان داد افزایش عمق جریان تاثیر محسوسی بر حداکثر عمق آب‌شستگی ندارد. تجزیه و تحلیل نتایج حاکی از آن است که افزایش ضخامت جسم شناور منجر به افزایش عمق آب‌شستگی به میزان 42 درصد نسبت به حالت بدون جسم شناور می‌شود ولی با افزایش طول نسبی جسم شناور از میزان تاثیر آن بر عمق آب‌شستگی کاسته و به مقدار 17 درصد نسبت به حالت بدون جسم شناور می‌رسد. مقایسه نتایج نشان داد با افزایش تراز کارگذاری فونداسیون، حداکثر عمق آب‌شستگی در شرایط حضور جسم شناور بیشتر می‌شود.
