مدیریت شبکه های آبیاری
ام البنی محمدرضاپور؛ میثم سالاری
چکیده
در این تحقیق مدل بهینهسازی الگوریتم ژنتیک و چندجهانی برای بهینه سازی پارامترهای اصلی طراحی سیستم زهکشی زیرزمینی اراضی کشاورزی منطقه ای در اطراف شهرستان گرگان مورد استفاده قرار گرفت. مساحت محدوده احداث سیستم زهکشی در حدود 200 هکتار بوده است. ایدر این تحقیق، با استفاده از الگوریتم ژنتیک و چندجهانی، پارامترهای طراحی به گونهای انتخاب ...
بیشتر
در این تحقیق مدل بهینهسازی الگوریتم ژنتیک و چندجهانی برای بهینه سازی پارامترهای اصلی طراحی سیستم زهکشی زیرزمینی اراضی کشاورزی منطقه ای در اطراف شهرستان گرگان مورد استفاده قرار گرفت. مساحت محدوده احداث سیستم زهکشی در حدود 200 هکتار بوده است. ایدر این تحقیق، با استفاده از الگوریتم ژنتیک و چندجهانی، پارامترهای طراحی به گونهای انتخاب شدند که منجر به کمترین هزینه اجرایی سیستم زهکشی زیرزمینی شوند. در این راستا با تلفیق معادله ماندگار هوخهات و الگوریتمهای بهینه سازی، پارامترهای طراحی انتخاب گردیدهاند. نتایج نشان دادند که با در نظر گرفتن مقادیر اولیه 5/1، 25/2 و 5/2 به ترتیب برای پارامترهای H، D و q بهترین پارامترهای طراحی با استفاده از الگوریتم ژنتیک با توجه به معیارهای اجرایی زهکشها شامل قطر، فاصله زهکش ها و عمق بهینه و همجنین هزینه ها برای یک قطعه 8 هکتاری شامل 100 میلیمتر، 54 متر ، 11/2 متر و 604/70 میلیون تومان بدست آمده است. در الگوریتم جندجهانی نیز این مقادیر به ترتیب 100 میلی متر، 3/61 متر، 25/2 متر و 709/63 میلیون تومان بدست آمده است. همجنین مقادیر هزینه طرح با افزایش عمق مجاز نصب زهکش کاهش مییابد که کمترین و بیشترین هزینه های بدست آمده در الگوریتم ژنتیک برای حداکثر عمق مجاز نصب 75/1 و 5/3 متر به ترتیب برابر با 226/110 و 814/51 میلیون تومان و در الگوریتم چندجهانی به ترتیب برابر با 223/110 و 782/51 میلیون تومان بدست آمد.
مهندسی رودخانه
محمدحسن نادری؛ مرضیه باقری خانقاهی؛ میثم سالاری جزی
چکیده
در مدیریت و برنامهریزی منابع آب و مدیریت اکوسیستمی رودخانههای تنظیم شده، تأثیر جنبههای مختلف رژیم طبیعی جریان رودخانه در تعیین نیاز جریان مطلوب اکولوژیکی در چارچوب پروژههای سد و نیروگاه برقآبی، باید در نظر گرفته شود. تعیین جریان زیستمحیطی یکی از روشهای مؤثر است که میتواند پتانسیل مناسبی را برای کاهش تأثیرات منفی تنظیم رودخانه ...
بیشتر
در مدیریت و برنامهریزی منابع آب و مدیریت اکوسیستمی رودخانههای تنظیم شده، تأثیر جنبههای مختلف رژیم طبیعی جریان رودخانه در تعیین نیاز جریان مطلوب اکولوژیکی در چارچوب پروژههای سد و نیروگاه برقآبی، باید در نظر گرفته شود. تعیین جریان زیستمحیطی یکی از روشهای مؤثر است که میتواند پتانسیل مناسبی را برای کاهش تأثیرات منفی تنظیم رودخانه و محافظت زیستگاه، ایجاد کند. در این مطالعه، از سه روش مبتنی بر هیدرولوژی، روش تنانت، کمبود جریان اکولوژیکی و روش تغییرپذیری شاخصهای هیدرولوژیکی برای ارزیابی جریان زیستمحیطی و از مدل اکوهیدرولیکی PHABSIM برای بهدست آوردن مطلوبیت زیستگاه و رژیم جریان اکولوژیکی در پاییندست سد لتیان، استفاده شد. بر اساس نتایج، جریان زیستمحیطی با ترکیب روشهای هیدرولوژیکی و شبیهسازی زیستگاه در محدوده 55/18-5/2 مترمکعب بر ثانیه بهعنوان میزان جریان رهاسازی موردنیاز که باعث پایداری گونههای ماهی و زیستگاه رودخانه جاجرود میشوند، محاسبه شدند. همچنین ماههای کمجریان در مقایسه با ماههای پرآبی جریان (اسفند تا خرداد)، نیاز به درنظر گرفتن نسبت بیشتری از متوسط جریان ماهانه نسبت به میانگین جریان سالانه (در محدوده 36-13 درصد) به عنوان حداقل جریان مورد نیاز زیستمحیطی، دارند. در نهایت این نتیجه به دست آمد که دبی جاری رودخانه جاجرود کمتر از نیاز آبی اکولوژیکی برآورد شده است که نشان میدهد میزان دبی آب مناسب برای گونههای آبزی را فراهم نمیکند. از سوی دیگر، مقدار کلی تغییرات رژیم هیدرولوژیکی رودخانه جاجرود 80/26درصد، محاسبه و همچنین مقدار متوسط جریان ماهانه و جریان حداکثر به ترتیب 73 و 82 درصد در مقایسه با قبل از احداث سد لتیان، کاهش یافته است.