محمد بزاز؛ ابراهیم امیری تکلدانی
چکیده
در این تحقیق، توزیع جریان در شبکه‍های آبیاری با رویکرد بهینه‍سازی مسافت طی شده برای باز و بسته کردن دریچه کانال‍ها برای آبگیری و هم‍چنین تعداد تنظیم‌های دریچۀ سراب کانال توزیعکننده بررسی شد. برای شبیهسازی توزیع جریان در شبکۀ آبیاری، از مدل تابع جریان استفاده شده است. این مدل توزیع جریان را به شکلی شبیهسازی می‌کند ...
بیشتر
در این تحقیق، توزیع جریان در شبکه‍های آبیاری با رویکرد بهینه‍سازی مسافت طی شده برای باز و بسته کردن دریچه کانال‍ها برای آبگیری و هم‍چنین تعداد تنظیم‌های دریچۀ سراب کانال توزیعکننده بررسی شد. برای شبیهسازی توزیع جریان در شبکۀ آبیاری، از مدل تابع جریان استفاده شده است. این مدل توزیع جریان را به شکلی شبیهسازی می‌کند که با در نظر گرفتن محدودیت‍های موجود در شبکه، از قبیل ظرفیت کانال‍ها و زمان بهرهبرداری از آنها، بتوان برنامه‍ریزی آبیاری را به صورت بهینه ارائه داد. مدل تهیه‍شده با استفاده از الگوریتم ژنتیک بهینه‍سازی شد و برای بررسی کارایی مدل، توزیع جریان در کانال AMX در شبکۀ آبیاری دشت ورامین شبیهسازی شد و مقادیر بهینۀ پارامترها تعیین گردید. نتایج حاصل از اجرای مدل نشان می‌دهد که تعداد دفعات بهینه برای تنظیم دریچه‍های آبگیری در کانال‍های توزیعکننده 7 است که بدینترتیب مسافت طی‍شده برای باز و بسته کردن آنها 37526 متر، مدت زمان بهرهبرداری 216 ساعت و دبی کانال اصلی 1244 لیتر بهدست آمده است. با مقایسۀ نتایج این تحقیق با تحقیقات گذشته می‍توان نتیجه گرفت که مدل معرفی‍شده که بر اساس مدل تابع جریان ارائه شده می‍تواند ابزاری توانمند برای مدل‍سازی توزیع جریان باشد.
