سروش اسماعیلی زاده؛ بابک لشکرآرا
چکیده
ایجاد گرداب در ورودی آبگیرها سبب بروز مشکلاتی از جمله ورود هوا به تأسیسات هیدرومکانیکی و در نتیجه بروز کاویتاسیون خواهد داشت. تعیین میزان تراز مجاز بهره‌برداری مخزن که باعث نفوذ هوا به آبگیر نشود، اهمیت بالایی دارد. با استفاده از اجزای جانبی، امکان بهبود الگوی جریان آبگیر و در نتیجه کاهش تراز مجاز بهره‌برداری مخزن وجود دارد. در این ...
بیشتر
ایجاد گرداب در ورودی آبگیرها سبب بروز مشکلاتی از جمله ورود هوا به تأسیسات هیدرومکانیکی و در نتیجه بروز کاویتاسیون خواهد داشت. تعیین میزان تراز مجاز بهره‌برداری مخزن که باعث نفوذ هوا به آبگیر نشود، اهمیت بالایی دارد. با استفاده از اجزای جانبی، امکان بهبود الگوی جریان آبگیر و در نتیجه کاهش تراز مجاز بهره‌برداری مخزن وجود دارد. در این پژوهش آزمایشگاهی، اثر زاویۀ دفلکتورواقع در درون مجرا بر نحوۀ عملکرد هیدرولیکی آبگیرهای قائم، بهخصوص عمق استغراق بحرانی آبگیر، بررسی شده است. برای این منظور، سه سناریوی مختلف بهکارگیری دفلکتور در مجرای قائم با تغییر زاویۀ انحراف α معادل ۳، ۷ و ۱۱ درجه بررسی و نتایج حاصل با شرایط جریان در آبگیر قائم در حالت بدون دفلکتور (مدل شاهد) مقایسه شد. نتایج بررسیها نشان داد که بهکارگیری دفلکتور در ایجاد ثبات تغییرات تراز سطح آب مخزن و کاهش تراز مجاز بهره‌برداری مخزن شده و نیز در جلوگیری از ورود هوا به دهانۀ آبگیر نقش بسزایی دارد. میزان عمق استغراق بحرانی زمان استفاده از دفلکتور با زاویۀ انحراف ۱۱ درجه، نسبت به شرایط ۳ درجه، به‌طور میانگین حدود ۵۰ درصد کاهش نشان می‌دهد.در تحلیل حساسیت صورت گرفته بر عمق استغراق بحرانی همچنین مشخص شد کهتغییرات پارامترهای زاویۀ انحراف α و عدد فرود Fr آبگیر نقش بسزایی در میزان عمق استغراق بحرانی دارند به‌طوری‌که در تعیین پارامتر (S/Di)cr ، نقش تغییر در عدد فرودFr در زاویۀ α معادل ۱۱ درجه، نسبت به زاویۀ α معادل ۳ درجه، دو چندان است.
