فردوس میرسالاری؛ محمود شفاعی بجستان
چکیده
در این مطالعه، با توجه به ناچیز بودن تعداد پژوهش‌ها در مورد کاربرد دفلکتور ممتد در سرریز جامی، به عنوان راهکاری جدید، تأثیر دفلکتور غیرممتد مثلثی در پرتابکنندۀ جامی بر میزان استهلاک انرژی و طول پرتابه به‌صورت آزمایشگاهی بررسی شد. آزمایشها بر پرتابکننده جامی در چهار دبی و سه عمق پایاب متفاوت برای دو، سه و چهار دفلکتور ...
بیشتر
در این مطالعه، با توجه به ناچیز بودن تعداد پژوهش‌ها در مورد کاربرد دفلکتور ممتد در سرریز جامی، به عنوان راهکاری جدید، تأثیر دفلکتور غیرممتد مثلثی در پرتابکنندۀ جامی بر میزان استهلاک انرژی و طول پرتابه به‌صورت آزمایشگاهی بررسی شد. آزمایشها بر پرتابکننده جامی در چهار دبی و سه عمق پایاب متفاوت برای دو، سه و چهار دفلکتور مثلثی با زاویه برخاست 47 درجه و بدون دفلکتور اجرا شد. در مقایسۀ کلی، عملکرد پرتابکننده با دفلکتور در استهلاک انرژی و طول پرتابه بهتر از پرتابکنندۀ بدون دفلکتور است. بیشترین میزان تلفات انرژی در برابر ، در شرایط تشکیل پرش هیدرولیکی کامل برای چهار دفلکتور در برابر 0.027 معادل 65.87 درصد و کمترین میزان تلفات در برابر ، در شرایط تشکیل پرش مستغرق کامل برای حالت بدون دفلکتور در برابر 0.049 معادل 47.86 درصد است. بیشترین طول پرتابه در برابر ، با تشکیل پرش هیدرولیکی کامل، در برابر 0.049 در پرتابکنندۀ بدون دفلکتور معادل 95.6 سانتی‌متر و کمترین میزان طول پرتابه در برابر ، برای چهار دفلکتور در برابر 0.027، با تشکیل پرش هیدرولیکی مستغرق کامل معادل 25.6 سانتی‌متر است. به‌دلیل افزایش میزان تلفات انرژی (تحت تأثیر اختلاط جت‌های عبوری دفلکتورها و پرتابکننده) و کاهش طول پرتابه، پرتابکننده با دفلکتور مثلثی توصیه میشود.
گیتا نورمحمدی؛ مهدی اسمعیلی ورکی؛ alessio Radice؛ بهنام شفیعی ثابت
چکیده
حفظ تراز بستر رودخانه به‌ویژه در بازه‌هایی که شیب بستر بهدلایل مختلف از جمله برداشت شن و ماسه دچار افزایش ناگهانی شده است، از منظر حفاظت رودخانه اهمیت زیادی دارد. از جمله سازههای محیط زیست‌دوست که برای تثبیت بستر و دیواره‌های رودخانه کاربرد زیادی دارد، سازههای کنترل تراز بستر سطح شیب‌دار هستند. از پارامترهای مهم در طراحی ...
بیشتر
حفظ تراز بستر رودخانه به‌ویژه در بازه‌هایی که شیب بستر بهدلایل مختلف از جمله برداشت شن و ماسه دچار افزایش ناگهانی شده است، از منظر حفاظت رودخانه اهمیت زیادی دارد. از جمله سازههای محیط زیست‌دوست که برای تثبیت بستر و دیواره‌های رودخانه کاربرد زیادی دارد، سازههای کنترل تراز بستر سطح شیب‌دار هستند. از پارامترهای مهم در طراحی این سازه‌ها، آگاهی از مقدار ابعاد گودال آبشستگی در پاییندست آنها میباشد. در تحقیق حاضر، تأثیر پارامترهای مختلف هندسی و هیدرولیکی بر عمق حداکثر آبشستگی پاییندست سازۀ کنترل تراز بستر سطح شیب‌دار به‌صورت آزمایشگاهی بررسی شده است. آزمایش‌هایی برای شیب‌های کارگذاری سطح شیب‌دار 14، 20 و 33 درصد، دبی‌های واحد عرض 5/45-4/28 لیتر بر ثانیه بر متر، عمق‌های پایاب yc 6-5/3 و اندازۀ زبریهای 4 تا 10 میلی‌متر اجرا گردید. تجزیه و تحلیل نتایج بهدست آمده نشان میدهد که در شیب کارگذاری سطح شیب‌دار 33 درصد، عمق پایاب رابطۀ مستقیم با افزایش عمق حداکثر آبشستگی دارد به‌طوری‌که با افزایش عمق پایاب از yc5/4 به yc6، عمق حداکثر آبشستگی در دامنۀ دبی‌ها و زبریهای حداقل و حداکثر، بهطور متوسط 13 درصد افزایش می یابد. با کاهش شیب سطح شیب‌دار به 20 و 14 درصد، افزایش عمق پایاب رابطۀ معکوس با عمق حداکثر آبشستگی خواهد داشت به‌گونه‌ای که با افزایش عمق پایاب از yc 5/3 به yc 5/4، مقدار عمق حداکثر آبشستگی بهطور متوسط در هر یک از شیب‌های مذکور 9 و 25 درصد کاهش مییابد. مقایسۀ نتایج بهدست آمده حاکی از آن است که افزایش اندازۀ زبری در دامنۀ دبی‌ها و عمق‌های پایاب مختلف، منجر به کاهش حداکثر عمق آبشستگی بهمیزان متوسط 21-5 درصد در دامنۀ زبریهای حداقل و حداکثر میشود.
مهدی اسمعیلی ورکی؛ امیر رجائی؛ بهنام شفیعی ثابت
چکیده
سازههای کنترل تراز بستر را برای جلوگیری از افت بستر رودخانه و حفظ پایداری سواحل و جلوگیری از به خطر افتادن سازههای احداث شده در آن می سازند. یکی از موضوعات مهم در طراحی و ایمنسازی این سازه‌ها، پیشبینی عمق آبشستگی در پاییندست آنها و روش‌های کاهش آن است. در این تحقیق تأثیر پارامترهای هیدرولیکی بر مشخصات آبشستگی در پاییندست ...
بیشتر
سازههای کنترل تراز بستر را برای جلوگیری از افت بستر رودخانه و حفظ پایداری سواحل و جلوگیری از به خطر افتادن سازههای احداث شده در آن می سازند. یکی از موضوعات مهم در طراحی و ایمنسازی این سازه‌ها، پیشبینی عمق آبشستگی در پاییندست آنها و روش‌های کاهش آن است. در این تحقیق تأثیر پارامترهای هیدرولیکی بر مشخصات آبشستگی در پاییندست سازههای کنترل تراز بستر با پلان کنگره‌ای در آزمایشگاه بررسی شد. سرریزهای مورد مطالعه دارای هندسه‌های مختلف مستطیلی و ذوزنقه‌ای بودند. آزمایشها برای شرایط مختلف دبی و عمق پایاب اجرا شد. مقایسۀ نتایج بهدست آمده نشان میدهد که با کاهش طول سیکل در جهت جریان سرریزهای کنگره‌ای- ذوزنقه‌ای، عملکرد آنها در کاهش عمق آبشستگی بیشتر میشود به گونه‌ای که کاهش عمق آبشستگی بهطور متوسط تا 19 درصد می‌رسد. در سرریزهای کنگره‌ای- مستطیلی، هرچه سیکل‌های ورودی عریضتر باشد، عملکرد سرریز بهتر خواهد بود. کاهش عمق آبشستگی، در مقایسه با سازۀ کنترل تراز بستر خطی، بهطور متوسط تا 10 درصد می‌رسد. در این تحقیق همچنین رابطه جدیدی برای تخمین حداکثر عمق آبشستگی برای سازۀ کنترل تراز بستر کنگره‌ای ارائه شده است. نتایج آزمایشها نشان میدهد که رابطۀ ارائه شده نتایج مناسبی برای داده‌های نمونۀ اصلی دارد و دقت آن نیز مناسب است.
حسین حمیدی فر؛ محمدحسین امید
چکیده
یکی از رایج ترین روش ها برای استهلاک انرژی در پایین دست سازه ها در شبکه های آبیاری و زهکشی، استفاده از پرش هیدرولیکی میباشد. برخلاف سایر مقاطع از قبیل مقطع مستطیلی، ذوزنقه ای و دایره ای، پرش هیدرولیکی در کانال مثلثی تاکنون چندان بررسی نشده است. در این مقاله، ویژگی های پرش هیدرولیکی در یک کانال با مقطع مثلثی ...
بیشتر
یکی از رایج ترین روش ها برای استهلاک انرژی در پایین دست سازه ها در شبکه های آبیاری و زهکشی، استفاده از پرش هیدرولیکی میباشد. برخلاف سایر مقاطع از قبیل مقطع مستطیلی، ذوزنقه ای و دایره ای، پرش هیدرولیکی در کانال مثلثی تاکنون چندان بررسی نشده است. در این مقاله، ویژگی های پرش هیدرولیکی در یک کانال با مقطع مثلثی همراه با آستانه انتهایی لبه پهن مورد مطالعه قرار گرفته است. آزمایش ها در یک کانال مستطیلی به طول 9، عرض 0/5 و ارتفاع 0/6 متر از جنس شیشه شفاف و تحت شرایط هیدرولیکی مختلف شامل دبی های مختلف، دو بازشدگی دریچه و اعداد فرود ابتدای پرش در دامنه 12/5-2/5 انجام شدند. نتایج نشان داد که به ازای یک عدد فرود مشخص جت ورودی، عمق پایاب مورد نیاز در مقطع مثلثی تا 70 درصد کمتر از مقدار متناظر در مقطع مستطیلی است. بر اساس نتایج به دست آمده، روابط تجربی برای پارامترهای بی بعد نسبت عمق ثانویه و ارتفاع آستانه انتهایی لبه پهن برحسب عدد فرود جریان ورودی به دست آمد که می توان در طراحی ها از این روابط برای تشکیل پرش کنترل شده، در شرایطی که عمق پایاب کافی برای شکل گیری پرش هیدرولیکی در کانال های مثلثی وجود ندارد، استفاده کرد.
حسین حمیدی‌فر؛ محمد حسین امید
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1389، ، صفحه 17-28
چکیده
پیشبینی میزان آبشستگی موضعی در پاییندست سازههای هیدرولیکی از موضوعات مورد توجه محققان در سالهای اخیر بوده است. در این تحقیق اثر اندازة دانه، عمق پایاب، و عدد فرود بر آبشستگی موضعی بستر ناشی از جت افقی مستغرق خروجی از زیر یک دریچه کشویی بررسی شده است. در این بررسی، از رسوبات غیرچسبنده با دو دانهبندی مختلف در پاییندست ...
بیشتر
پیشبینی میزان آبشستگی موضعی در پاییندست سازههای هیدرولیکی از موضوعات مورد توجه محققان در سالهای اخیر بوده است. در این تحقیق اثر اندازة دانه، عمق پایاب، و عدد فرود بر آبشستگی موضعی بستر ناشی از جت افقی مستغرق خروجی از زیر یک دریچه کشویی بررسی شده است. در این بررسی، از رسوبات غیرچسبنده با دو دانهبندی مختلف در پاییندست یک کف‌بند افقی استفاده شده است. آزمایشها با اعداد فرود جت ورودی مختلف و دامنة متغیر عمق پایاب، شامل استغراق کم تا استغراق زیاد اجرا شده است. تغییرات حداکثر عمق گودال آبشستگی، ارتفاع تلماسه، و گسترش طولی آبشستگی بر حسب تغییرات عمق پایاب، اندازة ذره، و عدد فرود ذره مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که تأثیر عمق پایاب به میزان عدد فرود ذره بستگی دارد. همچنین وجود تشابه بین پروفیلهای آبشستگی، که یکی از موضوعات چالش برانگیز در تحقیقات قبلی بوده است، در این تحقیق تایید شد. همچنین پارامترهای مشخصه گودال آبشستگی به صورت نمودارهایی بر حسب پارامترهای بدون بعد آورده شده است که میتوان در طراحیها جهت حفاظت بستر در برابر آبشستگی استفاده کرد.
