استفاده از مواد شیمیایی مجاز (GRAS)، ایمن، و غیر قابل اشتعال مانند اسیداستیک به عنوان مادة شیمیایی جایگزین برای جلوگیری از ضایعات قارچی میوهها در سالهای اخیر بررسی شده است. به منظورجایگزین کردن اسید استیک به جای SO2 در تولید کشمش، آزمایشی با طرح آماری کرت خرد شده در زمان ودرسه تکرار در منطقة کرج اجرا شد. ابتدا محفظهای از ...
بیشتر
استفاده از مواد شیمیایی مجاز (GRAS)، ایمن، و غیر قابل اشتعال مانند اسیداستیک به عنوان مادة شیمیایی جایگزین برای جلوگیری از ضایعات قارچی میوهها در سالهای اخیر بررسی شده است. به منظورجایگزین کردن اسید استیک به جای SO2 در تولید کشمش، آزمایشی با طرح آماری کرت خرد شده در زمان ودرسه تکرار در منطقة کرج اجرا شد. ابتدا محفظهای از جنس پلیاتیلن به حجم 600 لیتر و غیر قابل نفوذ، دارای فشار سنج، هیتر ترموستاتدار،پروانه، محل تزریق، محل شستشو، و تابلو کنترل برای گازدهی طراحی شد. سپس انگور بیدانه خریداری و آزمایشهای اولیه شامل تعیین مواد انحلالپذیر جامد، pH ، اسیدیتة آب انگور، و شمارش کلی کپک و مخمر انجام شد. انگورها جهت غیرفعال کردن آنزیم پلی فنل اکسیداز و جلوگیری از قهوهای شدن آنزیمی و تسریع در خشک شدن به مدت 2 دقیقه در آب 93 درجة سانتیگراد فرو برده شدند. تیمارهای مختلف شامل غلظتهای3/0، 4/0 و 5/0 میلیلیتر گاز اسید استیک برایهر کیلوگرم انگور، 120دقیقه وغلظتهای 5/0، 5/2 و 5 درصد اسید استیک مایع، 20 دقیقه و5/2، 5/3 و 5/4 گرم گوگرد برای یک کیلوگرم انگور،30 دقیقه وشاهد (بدون تیمار) اعمال شد. محفظه بین تیمارهای مختلف حداقل نیم ساعت هوادهی شد. انگورها تا رسیدن به رطوبت حدود 14 درصد در آفتاب خشک شدند و پس از یکنواخت شدن رطوبت و جدا کردن دم و ساقه و ضایعات در کیسههای پلیاتیلنی بستهبندی و در انبار با رطوبت نسبی 50 درصد و دمای 8 درجة سانتیگراد نگهداری شدند. در طول یک سال نگهداری، آزمایشهای رنگ، بافت، مواد انحلالپذیر جامد و شمارش کلی کپک و مخمر کشمش، هر سه ماه یک بار انجام شد. تجزیة واریانس برای کلیه صفات نشان داد که به طور کلی تیمارهای مختلف از نظر رنگ (عاملهای *L ، *a ،*b، و Hue)، سفتی بافت و مواد جامد انحلالپذیر اختلاف معنیدار با یکدیگر دارند ولی از نظر تعداد کپک و مخمر با همدیگر اختلافی ندارند و با توجه به قابلیت پذیرش کلی کشمش تولیدی، امکان جایگزین کردن اسید استیک به جای SO2 وجود دارد.
همراه با نیاز روزافزون به صادرات مواد غیر نفتی و تولید چشمگیر انگور در ایران و امکان تهیه فرآوردههای مختلف آن از جمله کشمش، بررسی روشهای بهینة تولید، خشک کردن، و بستهبندی کشمش گام موثری در زمینة صادرات خشکبار است. بدین منظور، کشمش آفتابی از منطقة تاکستان قزوین تهیه و 200 گرم از آن در فیلم OPP با ضخامت 04/0 میلیمتر (40 میکرون)، ...
بیشتر
همراه با نیاز روزافزون به صادرات مواد غیر نفتی و تولید چشمگیر انگور در ایران و امکان تهیه فرآوردههای مختلف آن از جمله کشمش، بررسی روشهای بهینة تولید، خشک کردن، و بستهبندی کشمش گام موثری در زمینة صادرات خشکبار است. بدین منظور، کشمش آفتابی از منطقة تاکستان قزوین تهیه و 200 گرم از آن در فیلم OPP با ضخامت 04/0 میلیمتر (40 میکرون)، پلی اتیلن در دو ضخامت 04/0 و 07/0 میلیمتر بستهبندی شد. علاوه بر این، نیمی از محصول بستهبندی شده در کارتن سه لا قهوهای با ابعاد 5/7×12×9 سانتیمتر مربع قرار گرفت. نمونهها به مدت یک سال در شرایط مختلف از نظر رطوبت و حرارت نگهداری شدند. در این مدت زمان صفات کمی و کیفی بافت، رنگ، رطوبت، و بریکس کشمش اندازهگیری و شمارش کلی میکروبی و وجود کپک و مخمر بررسی شد. نتایج جداول تجزیه واریانس نشان داد که با ضریب اطمینان 95 درصد و استفاده از آزمون دانکن، فیلم OPP به دلیل داشتن کمترین تغییر در رطوبت و بریکس بهترین نوع برای بستهبندی است و از نظر میکروبی نیز کمترین آلودگی را دارد. از نظر رنگ فیلم، پلی اتیلن با ضخامت 04/0 میلیمتر نسبت به بقیه برتری نشان داد. از نظر تعداد کل میکروارگانیسمها، کپک و مخمر، شرایط برای رشد آنها در رطوبت نسبی محیط (65 درصد) بهتر از رطوبت نسبی 75 درصد بود اما از نظر رنگ، بافت، رطوبت، و بریکس کشمش شرایط دوم ترجیح داشت.
