سعید عباسی؛ حنیف پورشهباز؛ حمیدرضا عابدی امینلویی
چکیده
در خلال بهره‌برداری از شبکه‌های کانال‌های روباز (شبکه‌های آبیاری، زهکشی، کشتی‌رانی و ...)، بعضاً کانال‌هایی بهصورت جانبی به کانال اصلی برخورد می‌کنند. ممکن است در خلال اجرا و بهدلایل طبیعی یا انسانی مانند اشتباه در پیاده‌سازی نقاط، اختلاف ترازهایی نیز در کف دو کانال ایجاد شود. در این مقاله تأثیر عواملی چون نسبت دبی کانال ...
بیشتر
در خلال بهره‌برداری از شبکه‌های کانال‌های روباز (شبکه‌های آبیاری، زهکشی، کشتی‌رانی و ...)، بعضاً کانال‌هایی بهصورت جانبی به کانال اصلی برخورد می‌کنند. ممکن است در خلال اجرا و بهدلایل طبیعی یا انسانی مانند اشتباه در پیاده‌سازی نقاط، اختلاف ترازهایی نیز در کف دو کانال ایجاد شود. در این مقاله تأثیر عواملی چون نسبت دبی کانال متقاطع به مستقیم، نسبت اختلاف رقوم بستر، فرسایشپذیر و فرسایشناپذیر بودن بستر، و دانهبندی مصالح بستر بر میزان عمق آبشستگی در یک اتصال 90 درجه بهصورت آزمایشگاهی با استفاده از فلومی به طول 5 متر و عرض 30 سانتی‌متر و کانال متقاطع فلومی به طول 5/2 متر و عرض 30 سانتی‌متر بررسی شده است. مقایسۀ نتایج به‌دست آمده در حالتیکه کف دو کانال دارای اختلاف تراز است با حالت بدون اختلاف تراز آن، نشان میدهد که با افزایش اختلاف تراز کف دو کانال، فرسایش نیز تا 78 درصد برای حالت هر دو کانال فرسایشپذیر افزایش می‌یابد که این میزان برای حالت کانال متقاطع فرسایشناپذیر تا 45 درصد کمتر است. دلیل این امر می‌تواند ایجادجریان پرتابی در حالتی باشد که کانال متقاطع دارای بستر فرسایشناپذیر است. افزایش سرعت جریان در شیب بهوجود آمده در محل اتصال دو کانال، وقتی کف دو کانال فرسایشپذیر باشند، می‌تواند باعث افزایش عمق چالۀ فرسایشی گردد.
