محمد جلینی
چکیده
برای بررسی اثر درصد آب مصرفی و زمان قطع آب آبیاری در روش آبیاری بارانی بر میزان عملکرد و کارآیی مصرف آب در ارقام مختلف گندم، آزمایشی با استفاده از طرح آماری کرتهای نواری دو بار خرد شده (Strip Split Plot) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سالهای 1385 تا 1387 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، ایستگاه طرق، در سه تکراربه اجرا ...
بیشتر
برای بررسی اثر درصد آب مصرفی و زمان قطع آب آبیاری در روش آبیاری بارانی بر میزان عملکرد و کارآیی مصرف آب در ارقام مختلف گندم، آزمایشی با استفاده از طرح آماری کرتهای نواری دو بار خرد شده (Strip Split Plot) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سالهای 1385 تا 1387 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، ایستگاه طرق، در سه تکراربه اجرا درآمد. تیمارهای مربوط به سطوح آب آبیاری (70، 85، و 100 درصد نیاز آبی کامل) در کرتهای عمودی و تیمارهای مراحل قطع آبیاری (بدون قطع آبیاری- آبیاری کامل، قطع آب در مرحلۀ ساقه رفتن، و قطع آب در مرحلۀ گرده‌افشانی) در کرتهای افقی قرار گرفتند. همچنین، سه رقم الوند، توس، و گاسکوژن درکرت‌های فرعی آزمایش، به عنوان رقم‌های مورد بررسی، انتخاب شدند. عملکرد گندم در سه سطح آبیاری 70، 85، و 100 درصد به ترتیب برابر با 3182، 4639، و 4748 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. از نظر آماری تفاوت معنیداری بین عملکرد دو تیمار 85 و 100 درصد دیده نمیشود. بیشترین میزان کارآیی مصرف آب با 849/1 کیلوگرم به ازای هر مترمکعب در تیمار 85 درصد آب مصرفی به دست آمده است. آبیاری کامل (بدون قطع آبیاری) با عملکرد 4557 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد را نشان می‌دهد. عملکرد در تیمار قطع آب در مرحلۀ ساقه رفتن و گرده‌افشانی به ترتیب برابر با 4195 و 3817 کیلوگرم در هکتار است. بین دو تیمار آبیاری کامل و قطع آب در مرحلۀ ساقه رفتن اختلاف معنیدار دیده نمیشود. قطع آب در مرحلۀ ساقه رفتن بیشترین میزان کارآیی مصرف آب را دارد (778/1 کیلوگرم به ازای هر مترمکعب). رقم الوند بیشترین عملکرد (4447 کیلوگرم در هکتار) و کارآیی مصرف آب (718/1 کیلوگرم به ازای هر مترمکعب) را دارد. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که با در نظر گرفتن میزان عملکرد، میزان آب مصرفی، و کارآیی مصرف آب هرگاه کمبود آب جدی نیست آبیاری کامل و در زمان مواجه با کمبود آب، سطح 85 درصد آب مصرفی و نیز قطع آب در مرحلۀ ساقه رفتن قابل توصیه است.
محسن خدادادی؛ صغری معدنی؛ فروغ شواخی
چکیده
به منظور ارزیابی اثر روش‌های مختلف عملآوری و انباری بر برخی صفات کیفی ارقام پیاز ایرانی )قرمز آذرشهر، قرمز نیشابور، سفید کاشان، و سفید قم(، آزمایشی در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی به صورت آزمایش فاکتوریل در سه تکرار در پاییز و زمستان سال 1385 اجرا شد. روش‌های مختلف عملآوری و انباری شامل استفاده از نور خورشید با پوشش کاه به مدت ...
بیشتر
به منظور ارزیابی اثر روش‌های مختلف عملآوری و انباری بر برخی صفات کیفی ارقام پیاز ایرانی )قرمز آذرشهر، قرمز نیشابور، سفید کاشان، و سفید قم(، آزمایشی در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی به صورت آزمایش فاکتوریل در سه تکرار در پاییز و زمستان سال 1385 اجرا شد. روش‌های مختلف عملآوری و انباری شامل استفاده از نور خورشید با پوشش کاه به مدت 14-10 روز )روش سنتی(، استفاده از دمای 48 درجه سلسیوس به مدت 4 ساعت و دمای 42 درجه سلسیوس به مدت 12 ساعت بودند. بعد از اتمام تیمارهای مذکور، نمونههای پیاز به انبار معمولی )با دمای حدود 10 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 65-60 درصد( منتقل و به مدت 4 ماه نگهداری شدند. در پایان این دوره، برخی صفات کیفی سوخ )سفتی بافت، درصد جوانهزنی، مقدار اسیدپیروویک، درصد ویتامینث و مواد جامد انحلالپذیر سوخ‌ها( اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که ارقام از نظر سفتی بافت، درصد جوانهزنی، مقدار اسید پیروویک و ویتامین ث تفاوت معنیدار دارند ولی از نظر مواد جامد انحلالپذیر تفاوت آنها معنیدار نیست. سفتی بافت سوخ در روش 42 درجه سلسیوس به مدت 12 ساعت با سفتی بافت در روش سنتی در یک سطح آماری است و هر دو به طور معنیدار از سفتی بافت در روش دمای 48 درجه سلسیوس برترند. بیشترین سفتی بافت را به ترتیب رقم سفید قم و رقم قرمز نیشابور دارند. ضایعات پیاز شامل درصد جوانهزنی، بین روش‌های مختلف عملآوری و انباری از تفاوت معنیدار برخوردار بودند. مقدار ضایعات در روش عملآوری با دمای 48 درجه سلسیوس کمتر از دو روش دیگر است. نشان داده شد که مقدار اسید پیروویک در روش سنتی و درصد ویتامین ث در روش دمای 42 درجه سلسیوس بیشتر از دو روش دیگر است. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که روش سنتی عملآوری به خصوص در رقم سفید قم به دلیل ایجاد ضایعات کمتر و حفظ صفات کیفی سوخ برترین تیمار است و با توجه به اهداف این تحقیق قابل توصیه خواهد بود.
مشهید هناره؛ شهین زمردی؛ حمیده ژاله رضایی
دوره 10، شماره 4 ، اسفند 1388، ، صفحه 61-72
چکیده
اثر کلرورکلسیم در غلظتهای صفر (شاهد)، 5، و10 در هزار به مدت دو سال (82-1381) بر فاکتورهای کیفی و عمر انباری سه رقم گوجهفرنگی پتوارلی CH، کورال، و ریوگرند در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان‌غربی مطالعه شد. کلرورکلسیم در سه مرحله و بیشتر روی میوههای گوجهفرنگی محلولپاشی شد. گوجهفرنگی تولیدی به صورت سبز ...
بیشتر
اثر کلرورکلسیم در غلظتهای صفر (شاهد)، 5، و10 در هزار به مدت دو سال (82-1381) بر فاکتورهای کیفی و عمر انباری سه رقم گوجهفرنگی پتوارلی CH، کورال، و ریوگرند در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان‌غربی مطالعه شد. کلرورکلسیم در سه مرحله و بیشتر روی میوههای گوجهفرنگی محلولپاشی شد. گوجهفرنگی تولیدی به صورت سبز برداشت و در انبار معمولی و انبار سرد به‌ترتیب در دمای 2±20 و 14 درجة سانتیگراد نگهداری شد. این آزمایش در هر انبار به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. قبل از انتقال گوجه فرنگی به انبارها و در طول نگهداری آنها، هر 5 روز یکبار به طور تصادفی از هر رقم نمونههای کافی جدا و مواد جامد انحلالپذیر (بریکس)، اسیدیته، pH، کاهش وزن، درصد فساد آنها تعیین میشد. نتایج تجزیة واریانس نشان داد که کلرورکلسیم بر صفات مورد مطالعة گوجهفرنگی اثر معنیداری در سطح یک درصد دارد. پاشش محلول کلرورکلسیم روی گوجهفرنگی، مدت زمان نگهداری، بریکس، و اسیدیته قابل تیترکردن آن را افزایش و درصد افت وزنی و فساد را کاهش داد. انبارمانی رقم ریوگرند بیشتر و فساد آن کمتر از دیگر ارقام بود. گوجهفرنگی نگهداری شده در دمای 14 درجه سانتیگراد نسبت به دمای معمولی، افت وزنی کمتر، فساد کمتر، و مدت زمان نگهداری طولانیتری نشان داد. مدت زمان نگهداری رقم ریوگرند محلولپاشی شده با کلرور کلسیم 10 در هزار در انبار سرد و انبار معمولی به‌ترتیب 43 و 5/19 روز بود.
احمد موسی پور گرجی؛ فروغ شواخی
دوره 8، شماره 2 ، شهریور 1386، ، صفحه 63-78
چکیده
به منظور بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی ارقام جدید سیبزمینی و معرفی ارقام برتر و مناسب برای صنایع فراوری، آزمایشی در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و به مدت دو سال در کرجاجرا شد. هفده رقم سیبزمینی شامل: جلی، اسلانی، بورن، بانبا، کلمبوس، سانته، اگریا، اکیرا، آیدا، آرکولا، آلمرا، دیسی، سایکلون، لیدیکلایر، لیدیروزتا، ...
بیشتر
به منظور بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی ارقام جدید سیبزمینی و معرفی ارقام برتر و مناسب برای صنایع فراوری، آزمایشی در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و به مدت دو سال در کرجاجرا شد. هفده رقم سیبزمینی شامل: جلی، اسلانی، بورن، بانبا، کلمبوس، سانته، اگریا، اکیرا، آیدا، آرکولا، آلمرا، دیسی، سایکلون، لیدیکلایر، لیدیروزتا، ملودی، و لیدیفلورینابررسی شدند. اندازهگیری مادة خشک و وزن مخصوص دو هفته پس از برداشت، قند احیاکننده (دو هفته پس از برداشت و نگهداری در دمای 22-20 درجة سانتیگراد و دو ماه بعد از انبارداری در دمای 7 درجة سانتیگراد و رطوبت نسبی 90-85 درصد)، و ارزیابی حسی چیپس (قابلیت پذیرش کلی، رنگ و تردی) پس از دو هفته نگهداری در دمای 22-20 درجة سانتیگراد اجرا شد. نتایج تجزیة واریانس مرکب تمامی صفات مورد بررسی نشان داد که ارقام اکیرا، بورن، و بانبا نسبت به سایر ارقام برتری دارند. همچنین نشان داده شد که تغییرات قند احیاکننده ارقام مختلف در زمان انبارداری متفاوت بوده و این تغییرات در بیشتر موارد در ارقام با قند احیاکننده اولیۀ پایین، بیشتر است. نتایج مقایسة میانگین درصد مادة خشک غده نشان داد که ارقام لیدیروزتا، لیدیکلایر، و دیسی نسبت به سایر ارقام مادة خشک بالاتری دارند و وزن مخصوص رقم اکیرا نسبت به سایر ارقام برتری مطلق دارد. نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که همبستگی بین مادة خشک با وزن مخصوص و سفتی بافت مثبت و معنیدار و بین وزن مخصوص با قند احیاکننده، منفی و معنیدار است. بررسیها نشان داد که قابلیت پذیرش کلی ارقام اگریا، سایکلون، اکیرا، کلمبوس، و جلی به ترتیب نسبت به سایر ارقام بیشتر است و نیز همبستگی بین قابلیت پذیرش کلی با رنگ و تردی چیپس مثبت و معنیدار و همبستگی بین قابلیت پذیرش کلی با تردی بیش از همبستگی آن با رنگ چیپساست. با توجه به بررسی مجموع صفات کمی و کیفی، ارقام جلی، کلمبوس، و اگریا برای فرنچفرایز،رقم سانته برای چیپس،و ارقام اکیرا، بورن و بانبا برایسایر مصارف فراوری پیشنهاد میشود.
جواد باغانی؛ مسعود قدسی
دوره 5، شماره 2 ، شهریور 1383، ، صفحه 1-14
چکیده
به منظور بررسی تحمل به خشکی لاینها و ارقام گندم بهاره آزمایش یکنواخت سراسری مناطق معتدل کشور (M-75)، آزمایشی در قالب طرح کرتهای خرد شده نواری (Strip plot) با استفاده از طرح پایة بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مدت دو سال زراعی متوالی (79-1377) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی طرق (مشهد) اجرا شد. کرتهای اصلی (فاکتور افقی) شامل سه دور آبیاری: ...
بیشتر
به منظور بررسی تحمل به خشکی لاینها و ارقام گندم بهاره آزمایش یکنواخت سراسری مناطق معتدل کشور (M-75)، آزمایشی در قالب طرح کرتهای خرد شده نواری (Strip plot) با استفاده از طرح پایة بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مدت دو سال زراعی متوالی (79-1377) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی طرق (مشهد) اجرا شد. کرتهای اصلی (فاکتور افقی) شامل سه دور آبیاری: 10، 20 و 30 روز با استفاده از سیستم آبیاری قطره ای بود. کرتهای فرعی (فاکتور عمودی) شامل: 20 لاین یا رقم گندم بهاره از آزمایشات یکنواخت سراسری مناطق معتدل کشور (M-75-1-20) بود. تاریخ کاشت، میزان بذر، و کود مصرفی بر اساس نیاز گیاه و عرف ایستگاه در نظر گرفته شد. نتایج آزمایشها نشان داد که با دور آبیاری 10 روز، لاینهای M-75-8، M-75-6، M-75-2 و M-75-16 به ترتیب بالاترین تولید را داشتند. در دور آبیاری 20 روز لاینهای M-75-2،M-75-14 ،M-75-16 وM-75-12 و در دور آبیاری 30 روز لاینهایM-75-15 ، M-75-4،M-75-2 و M-75-14 به ترتیب حداکثر محصول را تولید کردند. به طور خلاصه، لاین (M-75-2) با عملکرد دانة بالاتر و کارآیی مصرف آب مطلوبتر، میتواند در شرایط نرمال و تنش خشکی به عنوان یک لاین متحمل به خشکی معرفی شود.
