رضا مغانلو؛ محمد ذونعمت-کرمانی؛ غلامعباس بارانی؛ امین مهدوی میمند
چکیده
در این پژوهش به بررسی آزمایشگاهی اثر تغییر شکل دهانهی ورودی لولهی مکش بر راندمان تخلیهی رسوب از مخازن سد با بکارگیری روش هیدروساکشن (سیفون-لایروبی) پرداخته شده است. به این منظور آزمایشهای مختلفی با لولههای مکش به قطر 3 سانتیمتر در دو طرح 1) دهانههای ساده با مقطع دایرهای شکل به عنوان وضعیت آزمایش شاهد و 2) دهانه گوهایشکل ...
بیشتر
در این پژوهش به بررسی آزمایشگاهی اثر تغییر شکل دهانهی ورودی لولهی مکش بر راندمان تخلیهی رسوب از مخازن سد با بکارگیری روش هیدروساکشن (سیفون-لایروبی) پرداخته شده است. به این منظور آزمایشهای مختلفی با لولههای مکش به قطر 3 سانتیمتر در دو طرح 1) دهانههای ساده با مقطع دایرهای شکل به عنوان وضعیت آزمایش شاهد و 2) دهانه گوهایشکل ایجاد شده درمیان دهانهی لوله با چهار زاویهی گوه 15، 30، 45 و 60 درجه نسبت به امتداد لولهی مکش و در سه وضعیت قرارگیری قائم در فواصل 2 سانتیمتر بالای سطح رسوب، مماس بر سطح رسوب و 2 سانتیمتر زیر سطح رسوب انجام شد. نتایج آزمایشها نشان داد با فرض ثابت بودن زاویهی انحراف دهانهی لوله نسبت به امتداد لوله (α) با افزایش نسبت فاصلهی دهانهی لولهی مکش نسبت به سطح رسوبات به قطرلوله مکش(Hp/Dp)، نسبت حجم حفره شکلگرفته (Λ/Dp3) و غلظت رسوبات خروجی کاهش مییابد. همچنین در قیاس با آزمایش شاهد، میزان رسوب تخلیه شده در α با مقادیر 15 و 30 درجه کاهش یافت؛ این درحالی است که در °60=α (در تمامی نسبتهای (Hp/Dp) و°45=α در (تنها در 0=(Hp/Dp) افزایش تخلیه رسوب مشهود بود. همچنین نتایج آزمایشها نشان داد که با افزایش مقدار زاویه انحراف دهانه مکش، حجم رسوب لایروبی شده و میزان غلظت رسوبات خروجی افزایش مییابد. یافتههای کلی تحقیق بیانگر آنست که در نظر داشتن زاویه °60 =α و قرارگیری دهانه مکش در زیر سطح رسوبات، بیشترین کارایی را در فرآیند تخلیه رسوب در پی خواهد داشت.