نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
عضو هیئت علمی بخش تحقیقات فنی و مهندسی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان
چکیده
به منظور بررسی امکان کاهش شدت عملیات خاکورزی، جهت کاشت گندم آبی در تناوب با سیبزمینی، تحقیقی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی اجرا شد که شامل 8 تیمار بود: 1- شخم با گاوآهن برگرداندار+ دو بار دیسک زدن +
لولر زدن؛ 2- شخم با گاوآهن قلمی + یکبار دیسک زدن + لولر زدن؛ 3- استفاده از ششخیش+ یکبار دیسک زدن + لولر زدن؛ 4- یکبار دیسک + لولر زدن؛ 5- استفاده از پنجه غازی + لولر زدن؛ 6- استفاده از ششخیش + لولر زدن؛
7- شخم با گاوآهن قلمی + لولر زدن؛ 8- لولر زدن. این تحقیق در سه تکرار و طی دو سال زراعی در خاک لوم رسی شنی ایستگاه تحقیقات کشاورزی تجرک واقع در شهرستان همدان، اجرا شد. در این تحقیق علاوه بر فاکتورهای ماشینی از قبیل: سرعت پیشروی، لغزش، عمقکار، بازده ماشین، و ظرفیت مزرعهای تئوری و مؤثر و عملکردهای خالص، کاه و شاخص برداشت محصول نیز اندازهگیری و ارزیابی شد. نتایج نشان داد که روش مناسب خاکورزی جهت کاشت گندم پس از برداشت سیبزمینی توسط سیبزمینیکن، استفاده از دیسک و لولر است اما اگر پس از برداشت سیبزمینی توسط ماشین سیبزمینیکن، به منظور بیرون آوردن سیبزمینیها از زیر خاک از پنجهغازی نیز استفاده شود، در این حالت دیگر نیازی به دیسک زدن نیست. در این شرایط توصیه میشود که فقط از لولر استفاده گردد که شرایط تیمار 5 (استفاده پنجه غازی + لولر زدن) برقرار میشود.
کلیدواژهها