ژئوتکنیک
رضا محمدپور؛ عاطفه تقی شاهبازی؛ تورج سبزواری؛ مهدی کرمی مقدم
چکیده
عموما پایه پل ها به علت ملاحظات اقتصادی و ژئوتکنیک بر روی فونداسیون اجرا می گردد. اکثر مطالعات انجام شده پیرامون تغییرات زمانی آبشستگی، مربوط به پایه ها یکنواخت بوده و مطالعات کمتری در زمینه پایه های مرکب (پایه به همراه فونداسیون) دردست می باشد. نوآوری این تحقیق علاوه بر تعیین عمق بهینه قرار گیری فونداسیون، بررسی تغییرات زمانی آبشستگی ...
بیشتر
عموما پایه پل ها به علت ملاحظات اقتصادی و ژئوتکنیک بر روی فونداسیون اجرا می گردد. اکثر مطالعات انجام شده پیرامون تغییرات زمانی آبشستگی، مربوط به پایه ها یکنواخت بوده و مطالعات کمتری در زمینه پایه های مرکب (پایه به همراه فونداسیون) دردست می باشد. نوآوری این تحقیق علاوه بر تعیین عمق بهینه قرار گیری فونداسیون، بررسی تغییرات زمانی آبشستگی در اطراف پایه های مرکب مستطیلی و همچنین تاثیر ابعاد پایه و فونداسیون بر عمق آبشستگی می باشد. در کلیه آزمایشها فونداسیون در زیر تراز بستر قرار گرفته و تحت شرایط آب زلال و با رسوبات یکنواخت با قطر متوسط 0.7 میلیمتر انجام شد. نتایج حاصله نشان می دهد که در تمامی حالات عمق آبشستگی در اطراف پایه های مرکب کمتر از پایه های یکنواخت می باشد. از طرفی در پایه های مرکب آبشستگی تا تراز فونداسیون گسترش یافته و سپس فونداسیون به عنوان مانعی برای مدت زمان مشخصی (زمان تأخیر) از پیشرفت آبشستگی جلوگیری می کند. زمان تأخیر و عمق آبشستگی به عرض پایه (L)، عرض فونداسیون (Lf) و همچنین تراز قرارگیری فونداسیون (Z) بستگی دارد. با افزایش تراز نسبی فونداسیون زیر بستر (Z/L)، میزان آبشستگی کاهش یافته تا به مقدار حداقل خود در تراز بین L تا L1.2برسد. از نتایج این تحقیق می توان به تاثیر حضور فونداسیون در تراز مناسب بر افزایش زمان تعادل آبشستگی و در نتیجه فراهم شدن زمان کافی برای تعمیرات فونداسیون پس از بروز سیل اشاره کرد.
مصطفی اکبری خیرآبادی؛ مهدی کرمی مقدم؛ تورج سبزواری؛ زهرا قدم پور
چکیده
یکی از راه های افزایش ظرفیت تخلیه در سرریزها، استفاده از سرریزهای غیرخطی است. نوع جدید سرریزهای غیرخطی، سرریز کلیدپیانویی است. اکثر تحقیقات گذشته روی سرریز کلید پیانویی نوع مستطیلی تمرکز داشته و عملکرد سرریز کلیدپیانویی ذوزنقه ای کمتر بررسی شده است. در این تحقیق، اثر زاویۀ دیوار جانبی کلید و ارتفاع سرریز کلیدپیانویی ذوزنقه ...
بیشتر
یکی از راه های افزایش ظرفیت تخلیه در سرریزها، استفاده از سرریزهای غیرخطی است. نوع جدید سرریزهای غیرخطی، سرریز کلیدپیانویی است. اکثر تحقیقات گذشته روی سرریز کلید پیانویی نوع مستطیلی تمرکز داشته و عملکرد سرریز کلیدپیانویی ذوزنقه ای کمتر بررسی شده است. در این تحقیق، اثر زاویۀ دیوار جانبی کلید و ارتفاع سرریز کلیدپیانویی ذوزنقه ای روی بار آبی کل بالادست و ضریب دبی سرریز بهصورت آزمایشگاهی بررسی شد. آزمایش ها روی سرریز کلیدپیانویی مستطیلی به عنوان شاهد و سرریز کلیدپیانویی ذوزنقه ای با زاویۀ دیوار جانبی 4، 8، 12 و 14 درجه اجرا شد. سه نسبت ارتفاع سرریز به عرض یک سیکل (P/Wu) برابر 0.75، 0.875 و 1 برای سرریزها انتخاب شد. نتایج بررسی ها نشان میدهد در دبی های بالا، در یک دبی مشخص، بار آبی ایجاد شده در بالادست سرریز کلیدپیانویی مستطیلی نسبت به سرریزهای کلید پیانویی ذوزنقه ای بیشتر است. حداکثر ضریب دبی ( برابر 0.611) مربوط است به سرریز کلیدپیانویی ذوزنقه ای با زاویۀ دیوار جانبی 12 درجه. حداکثر و متوسط ضریب دبی در بار آبی بالا، به‌ترتیب حدود 14 درصد و 10 درصد بیشتر از ضریب دبی در نوع مستطیلی است. همچنین، با افزایش نسبت ارتفاعی P/Wu، مقدار ضریب دبی در سرریز کلیدپیانویی ذوزنقه ای کاهش می یابد. نتایج تحقیق نشان میدهد رابطۀ لمپریر برای سرریز کلیدپیانویی مستطیلی تیپ A و در شرایط خاص هیدرولیکی جواب قابل قبول ارائه میدهد.
مهدی کرمی مقدم؛ علیرضا کشاورزی؛ تورج سبزواری
چکیده
جداشدگی جریان و شکلگیری جریان‌های چرخشیدر آبگیر منجر به آبشستگی و رسوب‌گذاری در قسمتهایی از کانال اصلی و آبگیر میشود و در نتیجه توپوگرافی بستر تغییر می یابد. در ناحیۀ جداشدگی، جریان بهصورت چرخشی با سرعت پایین است که باعث تجمع رسوب در این ناحیه میشود و کاهش راندمان آبگیری را بهدنبال خواهد داشت. تعیین شرایط بهینۀ ...
بیشتر
جداشدگی جریان و شکلگیری جریان‌های چرخشیدر آبگیر منجر به آبشستگی و رسوب‌گذاری در قسمتهایی از کانال اصلی و آبگیر میشود و در نتیجه توپوگرافی بستر تغییر می یابد. در ناحیۀ جداشدگی، جریان بهصورت چرخشی با سرعت پایین است که باعث تجمع رسوب در این ناحیه میشود و کاهش راندمان آبگیری را بهدنبال خواهد داشت. تعیین شرایط بهینۀ آبگیری یکی از موضوع های مورد توجه محققان بوده است. در این تحقیق، اثر توپوگرافی بستر بر ابعاد جداشدگی جریان در آبگیر 55 درجه با ورودی تیزگوشه و گردگوشه در چهار نسبت دبی انحرافی 2/0، 4/0، 6/0 و 8/0 به صورت آزمایشگاهی بررسی و نتایج آن با نتایج تحقیقات پیشین محققان مقایسه شد. تأثیر زبری و وجود صفحه های مستغرق بر مقدار تنش برشی داخل آبگیر در حالت ورودی تیزگوشه و گردگوشه نیز بررسی گردید. نتایج تحقیقات نشان می دهد در نسبت دبی انحرافی بالا و ورودی گردگوشه، ابعاد جداشدگی تا حدود 97 درصد نسبت به حالت تیزگوشه کاهش می یابد. در حالت تیزگوشه، با افزایش نسبت دبی انحرافی، طول ناحیۀ جداشدگی 20 درصد افزایش و عرض آن حدود 70 درصد کاهش مییابد. علاوه بر این، وجود رسوب باعث کاهش طول و به‌خصوص عرض جداشدگی جریان میشود. مقدار تنش برشی در حالت ورودی گردگوشه کمتر است تا در حالت ورودی تیزگوشه. در حالت بدون نصب صفحه˓ تنش برشی بیشتر است تا در حالت با نصب صفحه؛ و با نصب صفحۀ مستغرق با آرایش موازی و زیگزاگی و زاویه های 10 و 30 درجه، تنش برشی در نقاط عرضی یکنواخت میشود که نشان میدهد صفحات به کاهش جریان‌های چرخشی و کاهش تغییرات سرعت کمک کرده اند.
