سامانه های نوین آبیاری
مهدی محمدخانی؛ عباس ستوده نیا؛ پیمان دانش کار اراسته؛ هادی رمضانی
چکیده
اگر چه افزایش بازده آبیاری منجر به صرفه جوئی در آب مصرفی و افزایش محصول می‌گردد اما اجرا و بهره برداری از سامانه‌های آبیاری تحت فشار مستلزم تامین انرژی، و ادوات و لوازم مرتبط بوده و در نهایت منجر به انتشار گازهای گلخانه‌ای خواهد شد. در این رابطه یکی از فاکتور‌های تخریب محیط زیست پدیده گرمایش جهانی ناشی از انتشار دی‌اکسید کربن ...
بیشتر
اگر چه افزایش بازده آبیاری منجر به صرفه جوئی در آب مصرفی و افزایش محصول می‌گردد اما اجرا و بهره برداری از سامانه‌های آبیاری تحت فشار مستلزم تامین انرژی، و ادوات و لوازم مرتبط بوده و در نهایت منجر به انتشار گازهای گلخانه‌ای خواهد شد. در این رابطه یکی از فاکتور‌های تخریب محیط زیست پدیده گرمایش جهانی ناشی از انتشار دی‌اکسید کربن می‌باشد. در تحقیق حاضر سامانه‌های آبیاری قطره‌ای اجرا شده در سطح استان قزوین در سال 1388- 1399 به صورت تصادفی انتخاب گردید و از منظر جریان انرژی و انتشار گازهای گلخانه‌ای مورد ارزیابی قرار گرفت. با توجه به ضرایب معادل انرژی و ضریب انتشار دی‌اکسید کربن، مجموع انرژی ورودی و انتشار دی‌اکسید کربن برای سامانه آبیاری قطره‌ای محاسبه گردید. مجموع انرزی مصرفی و انتشار گاز گلخانه‌ای دی‌اکسید کربن معادل، سالیانه در سامانه‌های مورد ارزیابی به طور متوسط به ترتیب به میزان 68/36202 مگاژول و 07/1974 کیلوگرم در هرهکتار بوده است. بیشترین سهم انرژی مصرفی وانتشار دی‌اکسید کربن به ترتیب با 27/85 درصد و 15/86 درصد مربوط به مرحله بهره برداری ایستگاه پمپاژ بوده است. تولید لوازم مصرفی سامانه و حمل آن 83/12درصد از انرژی مصرفی و93/10درصد از انتشار دی‌اکسید کربن را به خود اختصاص داده است. نتایج محاسبات جریان انرژی وانتشار دی‌اکسید کربن نشان داد به طور متوسط مصرف انرزی و انتشار به مقدار 035/543 گیگا‌ژول و 611 /29 تن معادل گاز دی‌اکسید کربن گلخانه‌ای در واحد هکتار در مدت زمان عمر اقتصادی ومفید یک سامانه آبیاری قطره‌ای می‌باشد.
