سامانه های نوین آبیاری
سید حسن طباطبایی؛ سید مجید میرلطیفی؛ حسین دهقانی سانیج؛ سید محمدرضا ناقدی فر؛ اشکان شکری
چکیده
روشهای گوناگونی برای بدست آوردن رطوبتخاک در عمق ریشه توسعه یافتهاند که از آن جمله می توان به استفاده از حسگرهای اندازهگیری رطوبتخاک و یا به مدلهای شبیهسازی رطوبت خاک اشاره کرد. هر یک از روشها مزایا و معایب خود را دارند. علم دادهگواری به مجموعه روشهایی اطلاق میگردد که در آن به صورت توام از مدلهای مبتنی بر فیزیک پدیدهی ...
بیشتر
روشهای گوناگونی برای بدست آوردن رطوبتخاک در عمق ریشه توسعه یافتهاند که از آن جمله می توان به استفاده از حسگرهای اندازهگیری رطوبتخاک و یا به مدلهای شبیهسازی رطوبت خاک اشاره کرد. هر یک از روشها مزایا و معایب خود را دارند. علم دادهگواری به مجموعه روشهایی اطلاق میگردد که در آن به صورت توام از مدلهای مبتنی بر فیزیک پدیدهی مورد مطالعه و مشاهدات اندازهگیری شده از آن، استفاده میگردد تا تخمین دقیقتری از پدیده مورد مطالعه بدست آید. در پژوهش حاضر، امکان کاهش تعداد عمقهای اندازهگیری رطوبت توسط حسگرهای رطوبت سنج خاک در عمق و افزایش فاصله زمانی بین دو برداشت اطلاعات متوالی از حسگرهای رطوبتسنج آنها، با استفاده از دادهگواری به کمک فیلتر کالمن همادی بررسی شد. دادههای مورد نیاز مدلسازی از دو مزرعه چغندرقند و دو مزرعه ذرتعلوفهای در منطقه جوین در استان خراسان رضوی در بازه زمانی اردیبهشت تا آبان 1399 بهصورت میدانی برداشت شد. نتایج پژوهش مبین آن بود که سناریوهای دادهگواری با استفاده از فیلتر کالمن همادی توانستهاند با استفاده از مشاهدات با فواصل زمانی طولانیتر به سطح مناسبی از دقت برسند و مجموع قطر ماتریس کوواریانس شبیهسازی را در مقایسه با شبیهسازی سیستم بدون دادهگواری 61 تا 86 درصد کاهش دهند. nRMSD رطوبتخاک برای عمق لایه توسعه ریشه، در مقایسه با شبیهسازی سیستم بدون دادهگواری، از0.04 تا 0.12 کاهش یافت. مقایسه نتایج سناریوهای دادهگواری نشانگر آن بودند که با انتخاب مناسب تعداد عمقهای مشاهدات، امکان دستیابی به تخمینی از رطوبتخاک با دقت مناسب، با استفاده از حداقل تعداد حسگرهای رطوبتخاک فراهم است.