مریم کریمی؛ کوروش قادری؛ مجید رحیم پور؛ محمد مهدی احمدی
چکیده
یکی از مهمترین دلایل ناپایداری و تخریب پل، آبشستگی موضعی در اطراف پایه و تکیه گاه آن است. در دهه های گذشته روش های مختلفی برای مقابله با آبشستگی پیشنهاد شده است که می توان آنها را به دو دسته کلی تقسیم کرد: روش های تغییر الگوی جریان و روش های مقاوم‌سازی ذرات بستر. استفاده از طوقه یکی از روش های مؤثر اصلاح الگوی ...
بیشتر
یکی از مهمترین دلایل ناپایداری و تخریب پل، آبشستگی موضعی در اطراف پایه و تکیه گاه آن است. در دهه های گذشته روش های مختلفی برای مقابله با آبشستگی پیشنهاد شده است که می توان آنها را به دو دسته کلی تقسیم کرد: روش های تغییر الگوی جریان و روش های مقاوم‌سازی ذرات بستر. استفاده از طوقه یکی از روش های مؤثر اصلاح الگوی جریان در کاهش آبشستگی در اطراف تکیه گاه و پایه پل است. در این تحقیق تأثیر چهار اندازه مختلف طول طوقه در پنج نسبت استغراق متفاوت بر حفاظت آبشستگی تکیه گاه و گروه پایه های پل با حضور اجسام شناور مستطیلی بررسی شده است. تمامی آزمایش ها در شرایط جریان یکنواخت با آب زلال و تکیه گاه، جسم شناور و طوقه های مستطیلی و پایه های استوانه ای با رسوبات غیرچسبنده با mm 91/0= d50 اجرا شده است. نتایج آزمایش ها نشان می دهد کمترین و بیشترین درصد کاهش آبشستگی به‌ترتیب مربوط به طوقه5/1 برابر طول تکیه گاه در حالت قرارگیری پنج سانتی متری بالای بستر رسوبی (با کاهش 15 درصد در عمق و حجم آبشستگی) و طوقه 3 برابر طول تکیه گاه در حالت قرارگیری هم سطح بستر رسوبی (با کاهش 75 درصد در عمق و حجم آبشستگی) است.
سید محمد حسن سعیدی؛ مجید رحیم پور؛ محمد ذونعمت-کرمانی؛ محمدرضا مددی
چکیده
سرریز کلید پیانویی سازه‌ای است که سطح و دبی جریان را تنظیم میکند و قابلیت استقرار در مخازن سدها و کانال‌ها را داراست. ویژگی اصلی این سرریز توانایی عبور دادن دبی زیاد بهازای بار آبی اندک است. این نوع سرریز با توجه به خصوصیات هندسی، در چهار نوع A، B، C و D طبقه بندی میشود. در پژوهش حاضر برای بررسی تأثیر عرض کلید‌های ورودی و خروجی ...
بیشتر
سرریز کلید پیانویی سازه‌ای است که سطح و دبی جریان را تنظیم میکند و قابلیت استقرار در مخازن سدها و کانال‌ها را داراست. ویژگی اصلی این سرریز توانایی عبور دادن دبی زیاد بهازای بار آبی اندک است. این نوع سرریز با توجه به خصوصیات هندسی، در چهار نوع A، B، C و D طبقه بندی میشود. در پژوهش حاضر برای بررسی تأثیر عرض کلید‌های ورودی و خروجی بر مشخصههای هیدرولیکی جریان، 16 مدل فیزیکی از سرریزهای کلید پیانویی نوع A و D ساخته شد. برای دستیابی به اهداف این پژوهش، بیش از 300 آزمایش روی یک کانال آزمایشگاهی اجرا و نشان داده شد که بهازای بار آبی مشخص، سرریز نوع A، نسبت به سرریز نوع D، ظرفیت تخلیه بالاتری دارد. همچنین معلوم شد هندسۀ خاص سرریز نوع A ، مانع تشکیل پدیدۀ مخرب جریان موجکی روی آن میشود. بر اساس یافتههای پژوهش، مشخص شد که مدل سرریز با نسبت عرض کلید‌های ورودی به خروجی برابر 66/1، در مقایسه با مدلهای دیگر، تا 30 درصد عملکرد بهتری دارد.
ادیب حاج محمدی؛ محمد ذونعمت-کرمانی؛ مجید رحیم پور
چکیده
آبشستگی موضعی در اطراف لوله های عبوری از بستر رودخانهها بهدلیل تحمیل خسارتهای زیاد اقتصادی، زیستمحیطی و اجتماعی که در پی دارد همواره مورد توجه محققان و طراحان این سازهها بوده است. این پژوهش با هدف بررسی جامع الگوی جریان، مکانیزم آبشستگی و توسعۀ زمانی چالۀ آبشستگی در اطراف لولههای مستغرق تحت جریان یکسویه، در ...
بیشتر
آبشستگی موضعی در اطراف لوله های عبوری از بستر رودخانهها بهدلیل تحمیل خسارتهای زیاد اقتصادی، زیستمحیطی و اجتماعی که در پی دارد همواره مورد توجه محققان و طراحان این سازهها بوده است. این پژوهش با هدف بررسی جامع الگوی جریان، مکانیزم آبشستگی و توسعۀ زمانی چالۀ آبشستگی در اطراف لولههای مستغرق تحت جریان یکسویه، در آزمایشگاه تحقیقاتی هیدرولیک و سازههای آبی بخش مهندسی آب دانشگاه شهید باهنرکرمان اجرا شد. آزمایشها برای دو حالت لوله منفرد و دوتائی موازی در فاصلههای مختلف از یکدیگر و در شرایط هیدرولیکی متفاوت صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که در اثر برخورد جریان با لولۀ منفرد، فرآیند آبشستگی با شکلگیری یک جریان نشتی زیرسطحی از بالادست بهسمت پایین‌دست لوله آغاز میشود و بعد از آن شکلگیری فرسایش تونلی و عبور جت جریان از زیر لوله عامل اصلی توسعۀ طولی و عمقی چاله آبشستگی است. در حالت دوتائی موازی، بسته به فاصلۀ بین دو لوله، پروفیلهای مختلفی برای چالۀ آبشستگی مشاهده میشود. نشان داده شد که با تغییر فاصلۀ نسبی بین دو لوله از S/D=0 به S/D=2، حداکثر عمق آبشستگی برای دبی 28 لیتر بر ثانیه به‌ترتیب 50 درصد و 44 درصد افزایش می‌یابد. در این حالت (دوتائی)، اندرکنش جریان و لولهها، سبب تضعیف گردابههای تشکیل شده در اطراف لولهها میشود و بدینترتیب عمق آبشستگی، در مقایسه با حالت لوله منفرد، کمتر است بهطوریکه حداکثر عمق آبشستگی در حالت لوله منفرد، 27/1 برابر مقدار متناظر آن در حالت لولههای دوتائی است.
محمدرضا مددی؛ مجید رحیم پور؛ کورش قادری
چکیده
رسوب گذاری مخازن سدها همواره به عنوان یکی از چالش های اساسی در استفادۀ پایدار از این سازه ها و عامل اصلی از دست رفتن حجم ذخیرۀ آنها مطرح بوده است. یکی از رایج ترین تکنیکهای مهندسی برای حفظ ظرفیت ذخیرۀ مخازن، تخلیۀ دورهای رسوب با رسوب شویی تحت فشار است. مرور منابع علمی مختلف نشان می دهد که در حال حاضر راندمان رسوب ...
بیشتر
رسوب گذاری مخازن سدها همواره به عنوان یکی از چالش های اساسی در استفادۀ پایدار از این سازه ها و عامل اصلی از دست رفتن حجم ذخیرۀ آنها مطرح بوده است. یکی از رایج ترین تکنیکهای مهندسی برای حفظ ظرفیت ذخیرۀ مخازن، تخلیۀ دورهای رسوب با رسوب شویی تحت فشار است. مرور منابع علمی مختلف نشان می دهد که در حال حاضر راندمان رسوب شویی تحت فشار بسیار پایین است. در این مقاله تأثیر استفاده از سازۀ نوع PBC بر راندمان تخلیۀ رسوب در حین رسوب شویی تحت فشار به صورت آزمایشگاهی بررسی شده است. در این راستا از سازۀ PBCبا چهار قطر و چهار طول نسبی مختلف در مخزن سد استفاده شد. مصالح ماسه ای غیرچسبنده با اندازۀ متوسط 0/36 میلی متر به عنوان رسوب بستر مخزن در نظر گرفته شد. نتایج بررسی ها نشان میدهد که با کاربرد سازۀ PBC با مشخصۀ LPBC/Doutlet=5/26 و DPBC/Doutlet=1/32، راندمان رسوب شویی در مقایسه با شاهد 4/57 برابر شده است. با افزایش طول نسبی سازه، طول و عرض ماکزیمم نسبی مخروط رسوب شویی نسبت به شاهد افزایش یافت ولی تغییرات عمق ماکزیمم نسبی ناچیز بود. همچنین، کلیۀ پارامترهای هندسی مخروط رسوبشویی در قطر بی بعد DPBC/Doutlet= 1/32 حداکثر مقدار خود را داشتند.
